W punkcie 14.1.4 przedstawione są teoretyczne podstawy określania poprawek do wysokości tablicowej przy obliczaniu wysokości zliczonej za pomocą tablic H.D 605. W opisie stosowania tablic pominięto graficzną metodę określania po-prawck/1 2 i Ay Zastosowanie graficznej metody obliczania tych poprawek zwiększa w znacznym stopniu możliwości i zakres stosowania tablic H.D 605 w nawigacji.
Każdy tom tablic H.D. 605 zawiera specjalne diagramy A i B umieszczone w części środkowej tablic. Dodatkowo wydrukowany jest na przezroczystej, plastikowej kalce technicznej luźny diagram C. Wymienione diagramy* służą do określania poprawek A 2 i dj łącznie.
Linia pozycyjna określona za pomocą tablic H.D 605 może być wykreślona z pozycji zliczonej po uwzględnieniu trzech poprawek, przy czym poprawki sposobem rachunkowym, a pozostałych dwóch poprawek łącznie metodą graficzną.
Diagram A przedstawia siatkę równoleżników i południków. Siatka obliczona jest dla różnicy szerokości objętej danym tomem tablic (rys. 9). Południki wykreślone są w odstępach co 10* różnicy kąta godzinnego w obu kierunkach E i W od centralnego południka P/ w granicach do jednego stopnia. Ponadto na południkach wykreślona jest podziałka co 10' różnicy szerokości. Równoleżniki zaś mają skalę jednominutową. Południk centralny Pm odpowiada tablicowej wartości miejscowego ' kąta godzinnego jako argumentu wejściowego do tablic.
Diagram B zawiera w środkowej części wyskalowany południk (rys. 10). Prostopadle do niego wykreślone są odcinki linii pozycyjnych w odstępach co 5' dla poszczególnych wysokości tablicowych 0%25% 52°/26\ 65°/53% 89", oznaczonych na częściach zewnętrznych diagramu. Południk ma strzałkę oznaczającą kierunek płaszczyzny liczenia azy mutu w systemie połówkowy m.
Diagram C jest to luźna plastikowa nakładka (rys II) pozwalająca przenosić punkty znajdujące się na diagramie A i B. Środek diagramu stanowi wyskalowany południk centralny równy skali diagramu B. Ze środka diagramu wykreślone są koncentrycznie okręgi w odstępach co 5'. Okrąg zewnętrzny zawiera skalę stopniową azymutów rosnącą w obu kierunkach do 180% licząc od górnej części południka centralnego. Skala azymutów ze strony prawej stosowana jest dla kątów godzinnych większych od 180% natomiast skala lewa dotyczy miejscowych kątów godzinnych mniejszych od 180%