38 (335)

Yinland

Eryk Rudy, norweski osadnik w Islandii, skazany za zabójstwo na banicję, wyruszył na morze w trzy okręty. Burza zagnała ich do nieznanego lądu i tak to Eryk odkrył Grenlandię. Spędził tam okres kary, a potem wrócił i namówił innych do emigracji.

-'•-.i.

W roku 986 Eryk poprowadził ekspedycję, składającą się z 25 okrętów poprzez Atlantyk do Grenlandii. Czternaście łodzi dopłynęło szczęśliwie i Islandczycy założyli kolonię. Później, jak dowiadujemu się z sag, żeglarz wikiński o imieniu Bjarni zmuszony został do zboczenia z kursu przez gwałtowną burzę i dostrzegł ląd jeszcze dalej na zachód. Około roku 1000 Leif Szczęśliwy, syn Eryka Rudego, popłynął tą samą drogą, którą odbył Bjarni i odkrył żyzny kraj. Nazwał go Vinland /kraj wina/.

Grenlandczycy zorganizowali dwie wyprawy w celu skolonizowania tego nowego lądu. Założyli osadę i handlowali z tubylcami /tzn. Indianami/. Jednak tubylcy, z warw przez wikingów Skraelingami, wkrótce zaczęli atakować osadników /nie bez przyczyny zresztą/. Thorvald, przywódca pierwszej wyprawy, zginął od strzały Skraelinga. Kiedy indziej tę małą kolonię uratowała przed zagładą jedna z pięciu kobiet biorących udział w wyprawie. Mówiono o niej, że była waleczna jak berserkowie. Rzuciła się na atakujących Skraelingów i waliła ich w głowy płaską stroną miecza, dopóki nie uciekli.

Pod presją stałych ataków oraz w wyniku wewnętrznych kłótni o kobiety i przywództwo, koloniści musieli powrócić na Grenlandię. W roku 1121 chrześcijański misjonarz wyruszył na ziemie zajmowane przez Skraelingów, by szerzyć wśród nich nową wiarę, jednak ślad po nim zaginął. Od czasu do czasu jakiś statek przewoził z Grenlandii do Norwegii dziwne futra zwierzęce, które w owym czasie można było znaleźć tylko w Ameryce Północnej.

Koloniści wikińscy oferują Skraelingom czerwoną tkaninę i mleko w zamian za skóry i futra.

fttafc    ^jS*‘-

Bi