- 392
przy czym współczynnik
_ ]/2 e,qND
Stąd wynika, że wpływ polaryzacji elektrody podłoża jest tym mniejszy, im jest większa rezystywność podłoża (mniejsza koncentracja domieszek). Wraz ze wzrostem rezystywności podłoża warstwa ładunku przestrzennego złącza kanał--podłoże znacznie głębiej rozszerza się w stronę słabo domieszkowanego podłoża niż w stronę kanału. Wówczas modulacja grubości kanału jest słabsza.
Rozpatrzymy statyczne charakterystyki prądowo-napięciowe oddzielnie dla zakresów nienasycenia i nasycenia. Przeprowadzimy uproszczoną analizę ładunkowy, podobną jak dla tranzystora PNFET o szpilkowym rozkładzie domieszek w kanale.
Zakres nienasycenia (0 < UDS <: UDsat) 6.3.2.I
Punktem wyjścia jest zależność (6.19), którą przepisujemy jako słuszną również dla tranzystora MIS.
(6.69)
W pierwszym przybliżeniu przyjmuje się, że natężenie pola elektrycznego nie zmienia się wzdłuż kanału, czyli nie zmienia się również szybkość unoszenia nośników. Stąd czas przelotu nośników' przez kanał
(6.70)
L _ Z,2
y„ Ey fi„ V DS
Najpierw rozpatrzymy ogólny przypadek polaryzacji źródła, bramki i drenu w stosunku do uziemionego podłoża (t/s # 0, Uc 0, UD ^ 0, UB = 0). Jeżeli Us UD (inaczej UDS # 0), to istnieje określony rozkład potencjału
U(y) wzdłuż kanału. Ładunek (y) zaindukowany w kanale (w jednostce powierzchni) dla współrzędnej y
(6.71)
Q*c{y) = C,[UG-UT-U(y)]
Założono, że potencjał U (y) zmienia się liniowo, można zatem wprowadzić pojęcie średniego potencjału w kanale
US + UD
(6.72)
Qc = Cg\UG-UT~-
Wówczas całkowity ładunek kanału US + UD\
2