z bryłami oraz mylnego przeświadczenia, że kwadrat nie jest prostokątem.
7. Nazywać językiem potocznym figury płaskie występujące w życiu codziennym, np.; półkula, półksiężyc, gwiazdka.
8. Warto zwrócić uwagę dzieciom, że z patyczków oraz / gumek na geoplanie nie można zbudować koła.
9. Obok zeszytu nr I Z. Cydz.ik (sir. 8, 9, !()) warto wykorzystać dawny podręcznik Z. Cydzik (str. 6. 7, 8).
10) Realizować zagadnienia programowe omawianego działu na 4 5
lekcjach matematyki i korelować z innymi działami oraz pozostałymi przedmiotami.
1. Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych (koło, prostokąt, trójkąt).
2. Rozróżnianie, nazywanie i rysowanie czworokątów i pięciokątów.
3. Rozpoznawanie kształtów figur geometrycznych w otoczeniu i na prostych bryłach.
4. Badanie właściwości prostokąta i kwadratu.
5. Układanie i rysowanie za pomocą szablonu różnych figur płaskich oraz komponowanie ornamentów (szlaczków, rozet, deseni itp.).
Uwaga: Nauczanie Początkowe 198485, nr i proponowało 4 lekcje, rozkłady materiału ODN w Toruniu z 1986 r. - 5 lekcji, rozkłady materiału ODN w Bydgoszczy z 1983 r. — 3 lekcje. Decyzję o liczbie lekcji w tym dziale musi podjąć nauczyciel sam w zależności od poziomu klasy.
Lekcja 1
Temat: Rozpoznawanie figur geometrycznych w kształcie koła, prostokąta i trójkąta
Cele lekcji: a) poznawczy — rozróżnianie i nazywanie koła, prostokąta i trójkąta, poznawanie ich właściwości i cech; b) kształcący — kształcenie spostrzegawczości, myślenia i wyobraźni oraz rozwijanie postawy badawczej;
c) wychowawczy ...... wdrażanie do ładu i porządku ic czasie pracy oraz
estetyki wykonywania szlaczków.
Metoda: ćwiczeń
Środki dydaktyczne: kola. prostokąty i trójkąty z klocków Dienesa, yyophmy, kolorowe patyczki, plansze z rysunkami figur i znakami drogowymi. ilustracja domku. proporczyk, zeszyt nr 1. krze bieg lekcji:
1. Manipulowanie klockami logicznymi i nazywanie figur oraz niektórych ich cech
Nauczyciel poleca uczniom, aby wysypali na ławkę zawartość woreczków
i wybrali klocki ir kształcie kola. a polem wrzucili je do woreczka. Dalej
obserwują klocki pozostałe na ławce i proponują nazwy: To są trójkąty małe
i duże, grube i cienkie, u* różnych kolorach. Nauczyciel potwierdza, że to są
irójk([ty. Poleca wziąć do reki dowolny trójkąt i dotykiem stwierdzić boki
i wierzchołki. < _
Teraz następuje przyci([ganic kół i porównywanie. Czy te klocki są takie
same? (nie) Czym się różnią? (tamte są okrągłe, a te nie są, te mają
czubki) Jakie są te klocki? (są ostre, kanciaste, nie można ich pokulać po
ławce) Ile boków ma trójkąt!? (trzy dotykają palcami, przesuwają po
bokach i liczą). Ile wierzchołków ma trójkąt? (nauczyciel wyjaśnia, ze
ostre czubki to wierzchołki — trzy i trzy kąty).
Podobne ćwiczenia wykonujemy z prostokątem.
2. Zapoznanie uczniów z geoplanem i techniką upinania gumek
Każde dziecko otrzymuje geoplan z kompletem gumek. Nauczyciel pokazuje, jak upina się gumki na dwóch, na trzech kolkach. Dzieci wykonują lo samo tworząc trójkąty i prostokąty. Potem próbują tworzyć: kola, ale bezskutecznie. Stwierdzają, że kola z gumek nie da się utworzyć.
{. Pokaz modeli kół, prostokątów i trójkątów.
Nauczyciel wiesza planszę z rysunkami figur. Uczniowie pokazują i wypowiadają ich nazwy: To jest trójkąt, to jest kolo itd.
I. Modelowanmie figur z patyków
Nauczyciel poleca wyjąć patyczki i zbudować z nich kolejno: trójkąt i prostokąt. Potem poleca dokonać próby ułożenia kola (nie wychodzi).
5. Rozwiązywanie zadania z zeszytu nr I Z. Cydzik sir.9 (można też u skorzystać zeszyt ćwiczeń starej wersji Z. Cydzik str.10)
Nauczyciel poleca wyszukiwanie na ilustracjach wszystkich trójkątów, prostokątów i kół zamalowując każdy rodzaj figury innym kolorem.
(u Wskazywanie przedmiotów, które mają kształty poznanych figur
Rozpoznawanie figur ukazanych na planszach (znaki drogowe, ilustracje domków, proporczyków itp.), a następnie podawanie innych przykładów figur z otoczenia dziecka.
15