40 (376)

Długość teoretyczna - długość między sąsiednimi punktami bocznego podparcia lub punkterir podparcia i jego końcem (np. wspornik) w rozpatrywanej płaszczyźnie wyboczenia.

Długość wyboczeniowa - długość teoretyczna elementu podpartego przegubowo (analogicznego pod każdym względem), który ma taką samą, jak rozpatrywany element, nośność krytyczną przy' wyboczeniu.

Efekt szerokiego pasa - nierównomierny rozkład naprężeń normalnych uwzględnia się stosując Izw. szerokość współpracującą.

Ustrój prętowy (szkieletowy)- konstrukcja lub jej część, złożona z bezpośrednio połączonych elementów prętowych, zaprojektowana do przenoszenia obciążeń. Termin ten odnosi się zarówno do ustrojów ramowych jak i kratowych. Obejmuje zarówno ustroje płaskie jak i przestrzenne.

Typ szkieletu (ustroju nośnego), w aspekcie połączeń (węzłów) oraz analizy globalnej, obejmuje następujące kategorie układów:

•    niepełnociągłe - w których zarówno właściwości elementów jak i właściwości węzłów¹ wymagają uwzględnienia w analizie (konstrukcje o u'ęzlach podatnych),

•    pełnociągle - w których wyłącznie właściwości elementów wymagają uwzględnienia w analizie (konstrukcje o węzłach sztywnych),

•    proste - w których węzły nie są zaprojektowane do przenoszenia momentów zginających (konstrukcje o węzłach przegubowych).

Połączenia prętów w węzłach ustrojów¹ nośnych może cechować różna sztywność oraz nośność. Przykłady charakterystyk sztywmościowych węzłów': przegubowego, sztywnego i podatnego pokazano na rys. 3.1. W przypadku konstrukcji z węzłami podatnymi (w ustrojach niepelnociągłych) należy w analizie statycznej uwzględnić parametry- sztywnościowe połączenia. Zagadnienie to przedstawiono szerzej w pkt. 3.4.5. Szczegółowe zasady oceny nośności i sztywności węzłów' podano w^r PN -EN 1993-1-8:2006 Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych. Część 1-8: Projektowanie węzłów'.

W PN-EN 1993-1-1 występuje wiele nowych oznaczeń. Najważniejsze, systemowe różnice dotyczące I symboli i sposobu oznaczania, jakie warto odnotować w kontekście dotychczasowej normy PN-90/B-03200 są następujące.

Główne osie przekroju poprzecznego (rys. 3.2)

y-y - oś największej bezwładności (wg PN-90/B-03200 to oś x-x),

z-z - oś najmniejszej bezwładności (wg PN-90/B-03200 to oś y-y),

x-x - oś podłużna elementu (wg PN-90/B-03200 to oś z-z).

Parametry wytrzymałościowe stali f_y - granica plastyczności stali (w^;g PN-90/B-03200 to

Kh)>

f„ - wytrzymałość stali na rozciąganie (wg PN-“    90/B-03200 to R„).

Wartości obliczeniowe - schemat zapisu X- efekt oddziaływań (np. X=N - siła osiowa, X=V -siła poprzeczna, X-M - moment zginający),

X_Ed - obliczeniowy' efekt oddziaływań (np. N&, V* M_Elt...); (wg PN-90/B-03200 obliczeniowy efekt oddziaływań to: N, (< M...),

X_M - nośność obliczeniowa - stowarzyszona z X (np.: ■fy./w ‘ nośność przekroju na rozciąganie, AT. _w - nośność przekroju na ściskanie, N_iRd - nośność elementu na wy-boczenie, V_cRd - nośność przekroju na ścinanie, M_cRd-nośność przekroju na zginanie względem włókien ściskanych, itd); (wg PN-90/B-03200 odpowiednie nośności stowarzyszone określano symbolami: N_RP N_flc. V_R, K

Współczynniki niestateczności ogólnej (redukcyjne)

X - współczynnik wyboczenia (wg PN-90/B-03200 współczynnik wyboczenia to <p),

X_LT - współczynnik zwichrzenia (wg PN-90/B-03200 współczynnik zwichrzenia to <p_L).

Rys. 3.1. Charakterystyki sztywnościowe śrubowych połączeń belki ze słupem: przegubowego, sztywnego i podatnego

V

Rys. 3.2. Oznaczenie osi przekroju poprzecznego elementów stalowych wg PI\I-EIU 1993-1-1

styczeń 2011

EUROKODY - ZESZYTY EDUKACYJNE Buildera - PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI STALOWYCH 47