418 (8)

d)

/ Idw.=n_{

OL

6.81. Eliptyczne przekroje indykatrysy odpowiadające poszczególnym punktom obrazu konoskopowego kryształu w przypadku, gdy płytka jest wycięta prostopadle do drugiej dwusiecznej: a) spadek barwy w kwadrantach dodatnich kryształów optycznie dodatnich, b) wzrost barwy w kwadrantach ujemnych kryształów optycznie dodatnich, c) wzrost barwy w kwadrantach dodatnich kryształów optycznie ujemnych, d) spadek barwy w kwadrantach ujemnych kryształów optycznie ujemnych w kierunku kwadrantów ujemnych, spadek barwy w kwadrantach dodatnich (rys. 6.81a) lub wzrost barwy w kwadrantach ujemnych (rys. 6.81b) oznacza, że kryształ jest optycznie •dodatni, a wzrost barwy w kwadrantach dodatnich (rys. 6.81c) lub spadek barwy w kwadrantach ujemnych (rys. 6.8ld) określa znak ujemny kryształu.

Określając charakter optyczny przekrojów prostopadłych do wektora n_p (równoległych do płaszczyzny osi optycznych) obracamy stolik o 45° od położenia, w którym widoczny jest ciemny krzyż izogir i obserwujemy, w jakim kierunku uchodzą ramiona hiperboli. Linia łącząca wierzchołki hiperboli, znajdujące się w położeniu przekątnym poza polem widzenia, określa kierunek pierwszej dwusiecznej (rys. 6.82). Linia do niej prostopadła, leżąca w płaszczyźnie szlifu, jest kierunkiem drugiej dwusiecznej.

Za pomocą płytek pomocniczych .określamy, czy kierunek łączący wierzchołki ramion hiperboli jest wektorem n_a (kryształy optycznie ujemne), czy n_y (kryształy optycznie dodatnie). Jeśli wektor n_x płytki pomocniczej jest wsuwany w kierunku kwadrantów ujemnych (jak na rys. 6.82), dla przekroju prostopadłego do wektora n$ obowiązuje reguła Rinnego odwrotna, podobnie jak dla przekroju prostopadłego do drugiej dwusiecznej lub dla przekroju równoległego do osi optycznej kryształu optycznie jednoosiowego.

422