\
gnięta do skrzyni korbowej (jakby przez kurczącą się sprężynę). Ciśnienie sprężystego ładunku skrzyni korbowej wzrasta (rośnie jakby energia potencjalna ściśniętej teraz sprężyny) i pomimo żrównania się ciśnienia w skrzyni korbowej z ciśnieniem otoczenia, ładunek rury ssącej w całości znajdzie się w skrzyni korbowej, a ciśnienie będzie największe. Jest to chwila, w której powinno zostać zamknięte okienko ssące, bo już w następnej fazie „sprężyna” zacznie się rozprężać i z powrotem wytłaczać mieszankę do rury ssącej.
Rys. 13. Analogia procesu napełniania skrzyni korbowej z ruchem drgającym ciężarka zawieszonego na sprężynie
Gdyby okienko pozostało otwarte, trwałoby na przemian napełnianie i opróżnianie skrzyni korbowej, o ile przepływ ładunku odbywałby się bez tarcia. W rzeczywistości wskutek tarcia wewnętrznego gazów drgania ładunku są tłumione i po określonym czasie nastąpi ich zanik. Jednocześnie, ze zmianą prędkości obrotowej zmienia się czas otwarcia okienka i zamyka się ono w innej fazie procesu napływu (i wypływu) ładunku.
Tak więc tylko przy określonej prędkości obrotowej wału korbowego napełnienie skrzyni korbowej będzie największe, bo okienko ssące zamknie się w chwili wystąpienia w niej najwyższego nadciśnienia (sprężyna całkowicie ściśnięta). Tę prędkość obrotową nazywa się prędkością rezonansową. Przy mniejszej od niej prędkości obrotowej okienko zamknie się zbyt późno, czyli gdy ładunek zacznie już wypływać ze skrzyni korbowej, a przy prędkości większej — za wcześnie, nim jeszcze cały ładunek przepływający przez rurę ssącą znajdzie się w skrzyni korbowej.
43