43 (271)

86 • Gdy Minie Weekend

<n

Przeciągnięcie

Ćwiczenia przeciągnięcia piloci wykonują na wysokości powyżej 300 m nad wodą. Przeciągnięcie to stan wywołany przez ściągnięcie linek sterowniczych i zwolnienie paralotni poniżej prędkości minimalnej. Przy krytycznym kącie natarcia strugi odrywają się na dużym obszarze górnej powierzchni skrzydła. Następuje gwałtowny spadek siły nośnej. Pilot odczuwa chwilowy spadek siły na linkach sterowniczych. Paralotnia zwiększa prędkość opadania.

Po chwili skrzydło cofa się, a jego końcówki uciekają do przodu.

Z komór uchodzi powietrze. Paralotnia zaczyna opadać prawie pionowo z prędkością niebezpieczną dla pilota. Opadaniu towarzyszą cykliczne wahnięcia do tylu i powrót do pionu (często kilkakrotne nawinięcie linek sterowniczych na dłonie powoduje zmniejszenie, a nawet zanik wahań i stabilny ślizg do tyłu). Podczas wahań pilot musi przeciwstawić się dużej sile na linkach sterowniczych.

W przeciwnym wypadku, paralotnia napełni się w tylnej pozycji, rozpędzona gwałtownie zanurkuje pod niego i podwinie się czołowo. W krańcowych wypadkach pilot może wpaść w skrzydło. Ze względu na sposób postępowania należy wyróżnić w przeciągnięciu jego początkową fazę oraz, występującą zaraz po niej, fazę pełnego przeciągnięcia. W prostszych paralotniach zauważalna jest wyraźna różnica między tymi fazami. Daje to pilotowi czas na odpowiednią reakcję.

Paralotnie wyczynowe reagują gwałtowniej i wymagają dużo większego wyczucia.

Zakończenie Przeciągnięcia w Początkowej jego Fazie •-

Jeżeli pilot umie rozpoznać punkt przeciągnięcia, może je zakończyć w początkowej fazie, tzn. w trakcie zwiększonego opadania, zanim skrzydło zacznie zdecydowanie się cofać. Szybkim ruchem zmniejsza ściągnięcie linek sterowniczych. Ruch wykonuje na krótkim odcinku (około 15 cm), aby nie dopuścić do ostrego zanurkowania skrzydła i podwinięcia krawędzi natarcia. Następnie płynnym podniesieniem rąk rozpędza paralotnię.

//

Hamowanie nurkującego skrzydła

Riłot cofa się pod skrzydło

Stopniowe zmniejszanie prędkości

Początkowa faza

Skrzydło cofa się, a jego końcówki uciekają do przodu

Skrzydło nurkuje

Przeciągnięcie i Wychodzenie z Przeciągnięcia

Zwolnienie linek w przednim położeniu skrzydła

Rozpędzanie skrzydła

WYJŚCIE Z PRZECIĄGNIĘCIA

Na dużej wysokości, ściągając linki sterownicze, pilot doprowadził paralotnię do przeciągnięcia. Minęła początkowa faza przeciągnięcia i skrzydło cofa się gwałtownie. Pilot powinien trzymać linki sterownicze nadal ściągnięte. Może je stopniowo zwolnić dopiero wtedy, gdy skrzydło ponownie znajdzie się nad nim. Po zwolnieniu linek napełniające się skrzydło rusza zdecydowanie do przodu, a siły na linkach sterowniczych wzrastają. Gdy skrzydło zanurkuje, paralotniarz powinien je zahamować, aby się nie podwinęło. Nie może zrobić tego za mocno, gdyż doprowadzi do ponownego przeciągnięcia. Gdy pilot wróci pod skrzydło, luzuje linki sterownicze do końca i rozpędza skrzydło.