84 • Gdy Minie Weekend
Podwinięcie Czołowe
WYJŚCIE Z PODWINIĘCIA CZOŁOWEGO
Większość skrzydeł powraca do normalnego stanu samorzutnie. Czasami konieczne jest równomierne i szybkie ściągnięcie linek sterowniczych, po którym prawie natychmiast następuje! odwinięcie krawędzi natarcia. Nie należy ściągnięcia utrzymywać zbyt długo, bo skrzydło może zwolnić nadmiernie i wejść w przeciągnięcie. Po odwinięciu napełnione skrzydło rozpędza się.
Pozwól mu na to na tyle, aby nie podwinęło się ponownie.
Jest to podwinięcie krawędzi natarcia na prawie całej rozpiętości. Po wystąpieniu podwinięcia skrzydło zwalnia, pilot waha się do przodu i cały układ (skrzydło-pilot) ze zmniejszoną prędkością postępową szybciej opada. Samo wahnięcie oraz opadanie po bardziej stromym torze powoduje wzrost kąta natarcia i sprzyja wyjściu z podwinięcia. Mimo że najczęściej podwinięcie jest symetryczne i skrzydło nie skręca, to przy ekstremalnych podwinięciach niewłaściwe reakcje mogą doprowadzić do rotacji.
- LWA GA-
Jeżeli pilot przeniesie ciężar na stronę prawidłowo napełnioną, paralotnia nawet z dużym podwinięciem nie opada bardzo szybko. Bardziej niebezpieczne jest doprowadzenie do trwałej rotacji lub do przeciągnięcia i korkociągu.
Jest to asymetryczne zapadnięcie części krawędzi natarcia. Często jest małe i ponieważ dotyczy tylko końcówki skrzydła, nie ma prawie w ogóle wpływu na przebieg lotu.
W ekstremalnych przypadkach podwinięcie może obejmować ponad połowę skrzydła i wywołać silną tendencję do rotacji w stronę podwinięcia.
WYJŚCIE Z PODWINIĘCIA BOCZNEGO
Przede wszystkim należy przenieść ciężar ciała na stronę skrzydła prawidłowo wypełnioną. Tendencji do skrętu, prawie jednocześnie z przeniesieniem ciężaru ciała, należy przeciwdziałać (w zależności od wielkości podwinięcia), ściągając także linkę sterowniczą prawidłowo napełnionej strony. Niektóre skrzydła nie pozwalają zatrzymać tendencji do skrętu bez przeciągnięcia. Jednak linkę sterowniczą
należy ściągać tylko w takim stopniu, aby nie doprowadzić do niego.
Ogólnie należy starać się utrzymać kierunek lotu przede wszystkim przechyleniem ciała. Po ustaniu rotacji lub dużej tendencji do skrętu (w miarę napełniania się
NIEBEZPIECZNE STANY LOTU • 85
podwiniętej części skrzydła) można kilkakrotnie ściągnąć (o ile to konieczne) w spokojnym tempie linkę sterowniczą strony podwiniętej.
W miarę zmniejszania się podwinięcia należy zmniejszać przechylenie ciała i ściągnięcie linki kontrującej.
Po różnego rodzaju podwinięciach, a często po nieprawidłowym przygotowaniu skrzydła do startu, jego część pozostaje zaplątana w linkach. Zdarza się, że pilot musi stale ingerować, aby utrzymać kierunek. W normalnym stanie lotu
naprężone linki uniemożliwiają samoczynne wyplątanie się końcówki. Nieskuteczne też są próby uwolnienia końcówki przez kilkakrotne ściąganie i odpuszczanie linki sterowmiczej od strony zaczepienia.
SPOSOB WYJŚCIA
Po zatrzymaniu rotacji lub tendencji do skrętu, trzymając w dłoniach uchwyty sterownicze, chwytamy jedną lub dwie zewnętrzne linki nośne rzędu A po stronie zaplątanej końcówki. Zakładamy jedną klapę (jak przy dużych uszach).
Po chwili puszczamy linki nośne. Naprężone linki, które do tej pory utrudniały
rozplątanie, luzują się i uwalniają zaczepioną część skrzydła. Niekiedy trzeba powtórzyć czynność.