44 (344)

3.    W ogródku Hani już zrobione porządki. Zasiane ogórki, rzodkiewka i inne warzywa. Pod płotem zakwitły żółte i białe krokusy.

4.    Helenka i Zosia bardzo lubią zwierzęta. Zimą pomagały wróbelkom. Teraz opiekują się królikami. Dają im korzenie marchewki i liście rzodkiewek.

5.    Na boisku straszny hałas. To chłopcy zorganizowali wyścigi na hulajnogach. Zwyciężył Staś. W nagrodę dostał dużego, żółtego balona.

6.    U Helenki w ogródku kwitną żółte tulipany i różowe stokrotki. Za kilka dni zakwitną herbaciane róże.

7.    Staś zobaczył w lesie jeża. Wyglądał on jak kolczasta kulka. To zwierzątko zimą śpi.

8.    Zosia to dobra córka. Robi herbatę i kanapki. Wychodzi na spacer z Reksiem.

9.    Tatuś Grażynki jest lekarzem. To bardzo ciekawy zawód. Grażynka też chce pomagać chorym. Teraz leczy chorą jaskółkę.

3.2.2. Teksty do przepisywania, pisania z pamięci i ze słuchu dla ki. II.

I. Pisownia wyrazów z ó

1.    Staś ma w ogrodzie dużą klatkę. Hoduje w niej dwa króliki. Czasem wypuszcza je do ogródka, ale mama bardzo się gniewa. Króliki niszczą sałatę i kapustę. Zabiera więc Staś króliki na łąkę. Jak one się cieszą! Skaczą po trawie do samej rzeczki.

2.    Jest mroźna zima. Na dworze mróz i chłód. Puszysty śnieg pokrył dachy domów i pola. Na rzekach powstał gruby lód. Dla dzieci to wielka radość. Pójdą z łyżwami na lodowisko.

3.    Tylko lód zetnie wodę i śnieg pokryje wzgórza, zaczyna się uciecha. Jedne dzieci idą z łyżwami na ślizgawkę. Inne biorą sanki lub narty. Zjeżdżają z górki, nie zwracając uwagi na wiatr i mróz. Maluchy lepią dużego bałwana lub rzucają śnieżnymi kulami¹.

4.    Na polanie stał mały domek z gankiem. Za domem był olbrzymi sad i ogród warzywny. Pod oknami rosło wiele różnobarwnych kwiatów. Po podwórku biegało ptactwo domowe. Kury grzebały w ziemi szukając pędraków i dżdżownic. Gospodarstwa pilnowało wierne psisko.

5.    Bocian, jaskółka, szpak i skowronek odlatują od nas przed zimą do ciepłych krajów. Wróble i sikorki pozostają. Sójka znów nie zdąży wybrać się za morze. Z dalekiej północy przylecą do nas gile i jemiołuszki.

6.    Na wysokiej górze stał piękny zamek. Mieszkała tam śliczna królewna. Pałac otaczał ogród pełen róż. W dziuplach drzew wiewiórki chowały swoje skarby. Ptaki zbierały piórka na nowe gniazda.

7.    Tato Grzesia jest górnikiem. Nosi piękny, czarny mundur. Wysoka czapka ma żółty otok i różowy pióropusz. Błyszczą guziki przy galowym mundurze. Ten strój wkłada tato na górnicze święto. ²

Wierszyki z literą h

1.    Kłopotliwe samo h,

Dość szczególną skłonność ma, lubi hałaśliwe słowa: hak, harmider, hałasować, heca, hurmem, hej, hop, hura, hola, horda, hejnał, hulać, hasać, halo, hop, wataha...

W tych wypadkach się nie wahaj'.

2.    Nieodzowna jestem w haku, ciągle huśtam się w hamaku.

Przy wytopach bywam w hutach, lecz nie chodzę nigdy w butach.

Harcerz bierze mnie na zbiórki,

Obce mi są piątki, czwórki.

Lubię jeździć hulajnogą i hamować lewą nogą.

Wciąż w hałasie się odzywam.

Powiedz, jak ja się nazywam?²

3.    Ma mnie hiacynt i herbata,

Zna mnie dobrze Honorata.

Co dzień słyszysz mnie w hejnale,

W Hondurasie mieszkam stale.

Zawsze bywam w Hrubieszowie.

Czym ja jestem? Kto to powie?³

4.    H — w dziedzinie hec jest specem, strasznie ceni sobie hece.

Takie właśnie hobby ma: Gdzie jest heca, tam i ja! Na biwaku raz w Hajnówce harcerz grał na hejnałówce.

A „H” myśli: Heca hecą, trzeba dmuchnąć mocniej nieco!

I dmuchnęło takim dmuchem, że zrobiło zawieruchę,

wydmuchało halny wiatr od Hajnówki aż do Tatr. Ale heca! Heca hecą — z halnym wiatrem wszyscy lecą. ¹

5= P

1

W. Gawdzik, Ortografia i gramatyka na wesoło, IW „Pax”, Warszawa 1990, s. 67.

Kapica, Rozrywki umysłowe w nauc zaniu początkowym, WSiP, Warszawa 1990, s. 99. Hcmmcrling, Zabawy w nauczaniu początkowym, WSiP, Warszawa 1985, s. 47.

2

Nauczanie Początkowe 1983/84, nr 3, s. 25.