Eksperymenty na lato
Wiek: powyżej pięciu lat
Liczba
uczestników: 6-8 dzieci
Miejsce: świetlica lub ogród
Wskazówki: Dzieci zaobserwowały już, że niektóre przedmioty pływają, inne zaś toną. W tym eksperymencie dowiedzą się, że jest to zależne nie tylko od materiału, z którego są wykonane, ale również od ieh kształtu.
Materiały: Jedna miska na troje lub czworo dzieci, szklane kulki, modelina, woda, jeden mały okręcik.
Przygotowanie: Uformować kulki z modcliny, zgromadzić materiały.
Wprowadzenie: Dzieci pracują podzielone na dwie grupy. Każda grupa napełnia wodą miskę i puszcza na wodę okręt. Następnie maluchy wyjmują statek z wody i „ważą” go. Wybrane dziecko bierze w jedną rękę statek, a w drugą szklaną kulkę. Który z przedmiotów waży więcej? Każde dziecko próbuje włożyć szklaną kulkę do wody. Czy potrafi ona pływać?
Przebieg doświadczenia: Dzieci otrzymują kulki z mo-
deliny i sprawdzają, czy potrafią one pływać. Następnie kulki zostają wyjęte z wody i maluchy próbują ustalić, co można zrobić, aby modelinowa kulka pływała tak jak st;i tek. Być może dzieci samodzielnie dojdą do wniosku, że należy zmienić kształt kulki, by mogła ona pływać. Z mo delinowych kulek formowane są teraz płaskie łódeczki, które zostaną ostrożnie położone na wodzie. Okazuje się, że łódeczki pływają i że mogą nawet zabrać na „po kład” kilka szklanych kulek (dzieci testują, ile szklanych kulek można załadować na łódkę, nie dopuszczając do jej zatonięcia).
Obserwacja: Modelina uformowana w kulkę tonie. Taka sama ilość modeliny nie pójdzie na dno, o ile uformujemy ją na kształt łódki. Może wtedy nawet unieść bez zatonięcia ciężkie szklane kulki.
Wyjaśnienie: To, czy dany przedmiot pływa, czy też nie, uzależnione jest nie tylko od jego wagi, ale również od kształ-I u oraz od tego, iłe wody może on „wypchnąć”, wyprzeć.
Zakończenie: Dzieci malują oba warianty eksperymen-I ii: jedna grupa przedstawia zatopione kulki, druga kołyszący się na wodzie stateczek wypełniony kulkami. Oba rysunki zostają dołączone do segregatora.
Wiek: powyżej trzech lat
Liczba
uczestników: maksymalnie 25 dzieci
Miejsce: ogród (ogrodowy stół)
Wskazówki: To doświadczenie jest dla dzieci kolejnym przykładem wyjaśniającym zjawisko napięcia powierzchniowego. Dzieci uczą się, jak wprawić w ruch łódkę, nie dmuchając na nią i nie kołysząc.
Materiały: Dla każdej pary dzieci salaterka (o wysokości ol.olo 10 cm, napełniona wodą), pipeta z płynem do mycia, dli każdego dziecka trochę plasteliny i nożyczki.
Przygotowanie: Napełnić salaterki wodą i zgromadzić innhriały.
Wprowadzenie: Każde dziecko lepi sobie z plasteliny pro-i i małą łódkę (należy opisać dzieciom jej kształt).
47