Załącznik 6 475
Zachodzi związek między szerokością pasa pozycyjnego dla danego prawdopodobieństwa P, a prawdopodobieństwem P znajdowania się wewnątrz elipsy błędów dla jedno-, dwu- i trójwymiarowych pozycji.
Tabela 2
Związek między szerokością pasa pozycyjnego ID, wyrażoną wartością o a prawdopodobieństwem określenia pozycji o różnych wymiarach
Szerokość pasa pozycyjnego (CT) |
ID |
21) |
31) |
Prawdopodobieństwo pozycji |%] | |||
1 a |
68 |
39.3 |
19,9 |
2 a |
95 |
86,0 |
73,8 |
3 CT |
99,7 |
98,9 |
97,1 |
Błąd prawdopodobny |
50 (0,67 ct) |
50 (1,18 ct) |
50(1.54 o) |
Błędy kołowe. Zakładając, że pólosie elipsy błędów ae i h są sobie równe, czyli />,./«,.= 1, zaś współczynnik c = yfl , to błąd średni pozycji Mp można obliczyć wzorem:
Mp={a*+b?fs (7)
Prawdopodobieństwo znajdowania się obserwatora wewnątrz koła błędów wynosi Pe = 0,632.
Obliczenia błędu kołowego o promieniu /ć95 dla uzyskania P, = 0.95, wymaga pomnożenia wartości Mr przez współczynnik 2,44.
6. Uogólniony model dokładności określania pozycji w systemie nawigacyjnym
Nawigator morski, określając pozycje z systemów nawigacyjnych, traktuje ją w' systemach 20. W rzeczywistości anteny odbiorników nawigacyjnych nie znajdują się na powierzchni wody. W nawigacji klasycznej cały proces określania pozycji i oszacowania jej błędów dotyczy środka anteny lub oka obserwatora.
Współrzędne geograficzne określane z mapy związane są z powierzchnią elipsoidy odniesienia, przyjętej do konstrukcji mapy. Jeżeli pomiary parametrów nawigacyjnych są jednakowo dokładne, to błąd średni Mr o n-D wymiarach można opisać zależnością: