42,43 (6)

ćwiczenie można przeprowadzać w formie z np. (słoika A na tcydfcsce. Na wstępie nau opowiada dzieciom, żc głoska A wybrała się cieczkę. Początkowo jechała autokarem po towanęj szosie, co można odzwierciedlić wypo ją Rynnie i długo: auaaaa. V. dalszego dągu dania dzieci dowiadują się, żc podróżniczka z samochodu i maszeruje. Ten fragment rytmiczna wymowa: u a a a a. Głoska A d< brzegu rzeki, gdzie czeka na nią łódka. 1 płynięcie łódką należy wypowiadać samogłoskę , aaaau. Po pewnym czasie łódka przybija do b głoska A przesiada się na konika i jedzic — powoli: u a a a a (w rytm marszu, długie prz potem konik biegnie szybko: a a a a. Doj do wysokiej góry, wsiada do samolotu, który f ją nad wysokim szczytem, dzieci znów wypo płynnie: aaaau. U podnóża góry czeka na nią osobowy, który przewozi ją do domu. Przeplatanie wymowy samogłoski płynnie i rytmii stosując między nimi krótsze i dłuższe przerwy p nie tylko na ćwiczenie głosu, ale również ćwi oddechu w różnych formach wypowiedzi. Należy też I sować inne warianty wypowiedzi, podczas których różuje głoska E, potem głoska O, U, I, Y. Z czasem łączyć wymowę 2 samogłosek, np. Przyjaciółki A i wycieczce. Przebieg zabawy będzie taki sam, z żc każdą głoskę wymawia się oddzielnie, a więc: a teece, (...), a a a a a, e c e e e itd.

Oprócz ćwiczeń w wypowiadaniu samogłosek i rytmicznie, kilkakrotnym ich powtarzaniu, stosować te ćwiczenia z większym i mniejszym żenicm głosu. W tym celu można wykorzystać _ Echo. Na wstępie nauczycielka może nawiązać wycieczki do lasu lub w góry, gdzie dzieci miały ność usłyszenia echa. Po tym wprowadzeniu d

*»<*1.11.1 poszczególne głoski, a jednocześnie powta-»*••!» !<• ciszej, tak jak to robi echo, lip. a (głośno) o (cicho), e (głośno) — e (cicho). Potem wpro-WKl. • nię inne samogłoski: oo, uu, ti, yy. (I — głośno, II    cicho).

łĄtarnie tcymomy

Himoglosek ze spółgłoskami

Koirjną grupę ćwiczeń stanowi łączenie wymowy Mim głosek ze spółgłoskami: m, n:

I    ma, me, ino, mu, mi, my,

II    na, nc, no, nu, ni, ny.

Myłaby tc można z powodzeniem stosować w podanej n» stronie 42 zabawie na temat wycieczki głoski A, z tym, •• zamiast samogłoski dzieci powtarzają grupę głosek. I>» tego celu można wykorzystać także zabawę Echo, której formę i przebieg podano na atr. 42 zastępując samogłoski głoskami z grupy 1 i II.

Hardziej skomplikowanymi ćwiczeniami są tc, które polegają na łączeniu samogłosek ze spółgłoskami w, » w odwrotnym kierunku:

I    — atu, cm, om, um, im, yin,

II    — an, en, on, un, in, yn,

poza tym przebieg zabaw jest taki sam, jak podano wyżej.

Celem tych wszystkich ćwiczeń (wstępnych, wymowy samogłosek i łączenia wymowy samogłosek ze spółgło-"karni) jest właściwo ustawienie głosu, a włączenie rezonansu nosowego daje w rezultacio miłe brzmienie wytwarzanych dźwięków mowy.