48 (335)

czym się oprzeć! Heroina owszem, pomyka po łące, ale nie widzi na niej żuczków, brudu, gówienka, ona się nad tym unosi. Ma skrzydła, rozwiany włos, wianeczek. A przed nią baranek, a za nią motylek... Nie w głowie jej porządna ziemia, w której - wiesz? - glisty żYH-

magda: A poza tym język, sposób mówienia... Ja czytałam głównie książki akademickie i filozofię...

I później nawet nie za bardzo wiedziałam, jak z ludźmi rozmawiać, bo kiedy słyszałam, jak ludzie formułują takie zwykłe, przyziemne zdania, o zwykłych, przyziemnych sprawach, to nie wiedziałam, co powiedzieć.

kasia: I oczywiście mogłaś się ratować, myśląc, że to oni tacy byle jacy, piymitywni, tacy paskudni. JA to co innego. Ja to coraz wyżej. Tylko że na tej wyżynie pusto...

magda: Kiedyś tak było, ale teraz doszłam do ważnego punktu, do ściany, jak mówię, i szukam tej zwykłości... jak gdyby...

kasia: A jak jej szukasz, Magda?

magda: Zmieniłam rodzaj literatury.

KASIA: Co czytasz?

48 BYĆ KOBIETĄ I NIE ZWARIOWAĆ