jawity się trójkątne drzwi. Dowódca zamiast przyrządu TKN-1S ma do dyspozycji uniwersalny TKN-3MK i pomocniczy TNPO-115, kierowca: dzienny TNPO-115 i nocny TWN-5. Dodatkowo załoga może używać dwóch nocnych przyrządów PNW-10T. Pojazd w takiej konfiguracji poddano próbom państwowym, które zakończyły się w marcu 2005 r. Nie ma jednak informacji o podjęciu decyzji o przebudowaniu do tego standardu pojazdów należących do SZ FR.
Podobny proces modernizacji zaproponowała fabryka Muromtiepłowoz, tyle, że napęd miał stanowić silnik JaMZ-E534.10 o mocy 118 kW/160 KM (jako opcja silnik D-245 o mocy 100 kW/136 KM). Zewnętrznie pojazd wyróżniał się obecnością podczerwonego reflektora Łuna nad lufą wkm KPWT, co potwierdzało instalację w wieży prostego nocnego celownika. Zanim zakończono próby tego pojazdu, nazwanego BRDM-2M, pojawiła się jego kolejna wersja - bez pomocniczych kół i z burtowymi drzwiami, niemal identycznymi z polskim rozwiązaniem. Na wieży, oznaczonej 6MA4 i wyposażonej w celownik 1PZ-7, zamontowano dodatkowo 30 mm automatyczny granatnik AGS-17. Dość tajemnicza jest kwestia alternatywnego uzbrojenia nowego wozu - podano mianowicie informację o zmianie kalibru karabinu maszynowego KPWT z 14,5 na 23 mm! Broń nosi rzekomo oznaczenie KPWB i jest w znacznym stopniu zunifikowana z wcześniejszą konstrukcją. Jej wyróżnikiem jest długi, wieloko-morowy tłumik u wylotu lufy. Sprawa jest dziwna dlatego, że o takiej, bądź co bądź nietypowej i gruntownej modernizacji popularnej broni nie donosiły żadne rosyjskie źródła.
Być może najciekawsze, ale i najmniej znane są modernizacje BRDM-2 opracowane i realizowane przez 22. BTRZ (zakład remontowy sprzętu pancernego). Powstał tam cały szereg wersji cywilnych -z powiększonym przedziałem załogi, dodatkowymi oknami, nowym napędem itd. Na zamówienie Gwinei w 2002 r. zmodernizowano także wersję bojową. Zastosowano nowe, większe przednie okna z pancernymi okiennicami, w burtach wycięto otwory dla bocznych okien (usunięto przy tym boczne spon-sony z peryskopami). Co unikatowe, zamontowano także spore drzwi z obu stron przedziału kierowcy, również zaopatrzone w kuloodporne okna. Zainstalowano również nowy napęd (najprawdopodobniej silnik Deutz z automatyczną skrzynią biegów). Partię takich wozów wykonano i przekazano zamawiającemu w 2003 r. Pojazd o podobnej konfiguracji, ale z krajowym, czterocylindrowym silnikiem wysokoprężnym o mocy 132 kW/180 KM i dodatkowymi ekranami pancernymi zaproponowano także armii rosyjskiej - jego próby przeprowadzono w połowie 2003 r. Zainstalowano w nim boczne drzwi do przedziału bojowego po usunięciu pomocniczych kół i wymianie całego dna pojazdu.
Jak dotąd nie ma informacji o podjęciu przez Ministerstwo Obrony Rosji decyzji w sprawie modernizacji BRDM-2 - nic w tym dziwnego, od carskich czasów życia żołnierzy nie ceni się w tym kraju wysoko, a myśl o zapewnieniu im większego komfortu służby wydaje się decydentom zapewne wręcz niestosowna. Nawet nadzieja na zainteresowanie w ten sposób zagranicznych użytkowników tysięcy BRDM-ów możliwością modernizacji swoich wozów bojowych i spory zysk z tym związany nie
Wnętrze zmodernizowanego BRDM-2 po modernizacji przeprowadzonej w Arzamasie zmieniło się nieznacznie.
Arzamaski BRDM-2 z tyłu. Dobrze widoczne nowe koła oraz podwyższona osłona przedziału napędowego.
r-TECHniHfł q /9nnq WOjSKOUM 0/ lUUu