• \/2 \/6 .
Ponieważ Reti>i = — Inituo, Im tui = Re wa, więc w i = —-—|- ~^~l> a ponadto w 2 —
\/6 y/2 y/2 .
— uio = — ---1, W3 = —rvi = —---—1. Również korzystając z rysunku oraz
interpelacji geometrycznej postaci wykładniczej liczby zespolonej mamy
hjfejli' |
liiik |
SESfiSHfifc^s |
Przykład 1.5
Na płaszczyźnie zespolonej narysować zbiory liczb zespolonych spełniających polane warunki:
a) \z — tj < 1; b) 1 < |z + 2-t| <2; c)|iz-2|>l;
d)^<argz$j; e) 0 < arg (z + 2 - «') ^ y; f)Rej^l.
Rozwiązanie
l.V przykładach a), b), c) wykorzystamy interpretację geometryczną modułu różnicy liczb ■espolonych. Moduł różnicy liczb zespolonych zi, z-i jest długością odcinka łączącego mnkty zi, zj płaszczyzny zespolonej. Zatem zbiór {z: |z — zo| = r} jest okręgiem o irodku zo i promieniu r; zbiór {z : |z — zo| < r) jest wnętrzem kola o środku zo oraz iromieniu r, a zbiór {z : |z — z0| > r) zewnętrzem tego kola (rysunek).
1) Szukany zbiór jest wnętrzem koła o środku w punkcie zo — i i promieniu r = 1.
. Im x
o
Re x
Pierwszy tydzień - przykłady
b) Mamy
Zatem szukany zbiór jest pierścieniem kołowym o środku w zo = —2 -f i oraz promieniu wewnętrznym t\ = 1 i zewnętrznym ri = 2, przy czym okrąg o promieniu rj = 1 nie należy do tego pierścienia, a okrąg o promieniu r? = 2 należy do niego.
c) Ponieważ
I** - 2| = |t (z - j) | = |i (z + 2i)| = |t| |z + 2i| = |z + 2»j ,
więc mamy
«=* I* - (-2*')| Ss 1.
koła o środku zo = —2i i promieniu t = 1 wraz z
Zatem szukany zbiór tworzy zewnętrze odpowiednim okręgiem.
W kolejnych dwóch przykładach d) i e) wykorzystamy interpretację geometryczną argumentu głównego liczby zespolonej. Argumentem głównym liczby zespolonej z 0 nazywamy miarę y? kąta zorientowanego, utworzonego przez dodatnią część osi rzeczywistej Re z oraz promień wodzący liczby z, przy czym — x < yj ^ x.
d) Zbiór spełniający podane w przykładzie warunki składa się z liczb zespolonych, których argumenty główne zawarte są w przedziale . Jest to obszar kątowy ograni
czony pólprostymi wychodzącymi z początku układu współrzędnych i tworzącymi kąty
— i — z dodatnią częścią osi Re z. Pierwsza z tych pólprostych nie należy do tego zbioru. 6 3