52 (142)

AIO

hycprrj. a'njtv7pvjv, Od. 2, 257. nagle rozpuścił zgromadzenie.

ćtico, używa się tylko w cz. ter. i niedok. poznawać, postrzegać, pomiarkować, uczuć; posp. słuchać, wysłuchać, czuć, //. 11, 532. z pdk< 2. rzadko z pdk. 4. Horn. <piXov aiov rjrop, 11. 15, 252. wiedziałem w duchu, podług niektórych wyziewałem ducha, iakoby od ar/f*r.

ata>v, óvoę, rj, u Dor. zam. r/tcóv, brzeg.

a’twv, wvoę, 6, a u Jon. Ęp-t poet. Ir ag. także yj, czas, przeciąg czasu , przeciąg życia, życie, Hom. który" łączy xa\ aicóv, wiek ludzki, pospolity przeciąg życia człowieka, air’ aiwvoę, od tego czasu, iak ludzie pamiętać mogą, vioę ctit‘ aimvoę, II. 24, 725. młody co do swego wieku. Czas długo trwaiący; wieczność, aevum\ 2) szpik, mlecz'pacierzowy, //. Horn. Merc. 42. Ruhtik. cp. cr. p. 29. prwn. Er ot. i Hcsyc.h.

auóvtoe,pv, tud. atwvta, długo trwaiący, wiecznotrwały, wieczny, iak np. §q%(x.

atwvóf3'oę, ov, Q3toę) długo Xyiący,

attópa, -ri, wieszadło; wszelkie narzędzie służące do u-trzymania czego w zawieszeniu, wiszący kosz, wiszące łoże, wisząca lektyka, wiszący kobierzec, wiszący wóz, tud. o lataniu, t. i. o unoszeniu się na powietrzu, fattow icó-

p«o .

atwpew, podnieść w górę, rzecz wiszącą rozmachać, rozkołysać, rozchwiać, zawiesić, rzecz w górze unoszącą się kołysać. W śr. for. unosić się, wisieć, podnosić się, zostawać, bydź niepewnym, snspen-stnn esse, wisieć w niebespie-czeństwie, zależeć , bydź zawisłym, i v rai, pendere ab aliąuo, aiapei<j3ai r'f)V \L>u-yijv, Xen. Cyn. 4,4. podnosić się w duchu, nabierać ochoty, nabierać serca; trwać w ie-dnem położeniu , Zatrzymać się, bawić się.

atwpypci, ró , rzecz wisząca, rzecg, unosząca się, tud. t. ^c. aiwpTjatę.

49

A1X

być, na woynie wziąć w niewolą. Ińaftzey ai^p.aAwrtCo).

aiypaXo)T'.xóę, 77, riv, na wojnie poymany, dKJeficów czyli woiennyćh niewolników należący, od nich pochodzący.

• xiypaX<artę, tSoę,-h, branka, niewolnica na woynie poyma-na, o.tyjj.c/.)MT!%tę yjp^£?> Sop/t. At. 71. niewolnicze ręce, t. ^;i. ręce niewolnika albo niewolnicy.

<x'iy[x<xXcóroę, ov, (óAwróę) na woynie wzięty, poyinany, zdobyty, prwn. ŚopuaAw-roę.

atyp-ó, yj, miedziany grot czyli miedziana kończatość u włóczni, ztąd włócznia, dzi-ryt, pocisk; wszelka kończa-tość kruszcowa, wszelkie o-strze, pazury u ptaków, a\-ypai yc/.rparoę, Opp. Hal, 5, 141. zęby, tud. ostre końce u rogów, Opp. Cyn. 2, 450. 2} wojna, wojsko, iak l$ópv,Hrdt. Pitni. Pluł. zwłaszcza w wyr. złóż. iak np. r/},yptxX.u>roę, perońyfJtoę i t. d.    axp-ń,

payo.)

aiypriłtę, tara, ev, włócznią uzbroiony.

aiypri-rrip, ripoę, 6, t. c. ai-ypr,TYję.

cuypriT-ńptoę, ta, tov, woien-

ny- _t    .

aiypr/TT/ę, ov, 6, polrząsaią-cj' albo machaiący włócznią, tęgi woiownik w zn. przeć, z iucznym strzelcem, woienny bohater, Horn. iako przmtn. woienny, bitny, waleczny, Pind. w r. ż. eclypfjrtę, eSoę, VI.

mypriróę, t?, by, bitny, Nic. alej;. 294.

aiypóferoc, ov, ($£«) włócznią, t. i. na woynie pojmany i związany.

aiypofópoę, ov, (yepo)) no-* szący włócznię, kopiynik.

an^a, pslw^r. szybko, prędko, zaraz, natychmiast, Iłom. który łączy także anjia paXo-i anj^a ticttra , -zaraz potem, (jy.<paa, acpvu>ę, at<pvwę.)

at7|rflpoxsAfeu3x>ę, ov, * QxiXtu-- Soę) prędko odbywaiącj' drogę, szybko chodzący, o Borea-szu, Hcs. Th. 379.

at\|>r,póę,(ż, óv, (aT-^a) _pVęd-ki, szybki, xópoę yóov ati^Yj-póę, Orf. 4, 103. nasycenie smutku prędko następuje ; Xvcrt Tom. I.

AKA

atwpyotę, r„ zawieszenie, u-trzymywanie w zawieszeniu i unoszeniu się , unoszenie się.

aiwpTjroę, ov, unoszący się, widzący.

aiwpiCw, t. c. posp. używane ateopćw.

axa lub axa, pshv. Pind. P. 4, 277. łagodnie, cicho, spokoynie, umiarkowanie, ob. axćwv, óxr/y. axaaxa, r/xa.

‘Axx$r,prJ,xaę, 75, óv, akademicki, platoński; yj axa$r,pai-xvj, dom. aiptatę, akademicka szkoła.

’Axa$ripeia, ri, mył. zam.

— 8r,pia.

'Axxonpia_t vj, mieysce a potem Gymnaziuni na przedmieściu Atheńskiem nazwane tak od bohatera Akadeina ićy za-lożj^rcieła, gdzie Plato uczył, przeto tak też nazywała się i założona przez tegoż Platona filozoficzna szkoła; Tnaczey nazywało się toż mieysce 'Exa-Sypia i 'EyeSypicu, gdyż tenże założyciel miał się nazj^r-wać Hekademos albo Ecłiede-mos, Pluł. Paus. Diog. Laer. Porphyr.

axaCw, słowo nieuż. ob. a-

xa.-£pivoę. ^

axavvę, ćę, (xaiw) niespalo-

^,,y;

axa.3'a'pJT0ę, ov, (zaSazpcw) niezdięty, niezwalony, niez-rzucony, niezerwany, niezbu-rzony; niedaiący się zerwać, obalić albo zburzyć.

aza^apata, vj, (za^apatę) nieczystość, tud. brud moral-

ny_;

azaSapToę, ov, (xa3<xipo>X nieczysty, brudny; splamiony występkami, występny, zbrodniczy.

axa3exroę, ov, psi w. — 3t-xrwę, ( x<x3eyoi ) niepohamo wany, niedaiący się WBlrzy-mać.

axa<va, r,ę, tj, f. c. ax-/j, axię, cierń, kuleć, slimnltfs, bodziec czj'li pręt z kolcem, iaki bywa np. do popędzania bj^rdla; 2) miara długości używana w pomiarach polowycli. acnua, Schneid. ' Jnd. Scripł. rer. rusł.

axa.'p£w, (ozazpoę} niemieć sposobności l*ib sposobnego czasu, w zn. przeć, ze sł. £u-xafp£w.