I
iih. podanej w tabl. 11.2. Dla transformatorów średniej i dużej mocy (kilka watów i więcej), pracujących bez podmagncsowania, wartość u przymuje się z wykresu przedstawionego na rys. 11-7 dla indukcji w rdzeniu wynoszącej D, razy mniejszej niż wartość Bmn przyjętą z tabl. 11.3, gdzie D, —
Urpor
obliczeniowa wartość dynamicznego zakresu sygnału, którą ’to wartość dla nadawań fonicznych przyjmuje się równą 100.
Dla transformatorów pracujących z podmagnesowaniem rdzenia, przyjmuje się równą równoważnej początkowej przenikalności magnetycznej materiału, której wartość przybliżoną n,pp przyjmuje się z wykresu, przedstawionego na rys. 11.8 na podstawie wartości iloczynu Li*, gdzie L — indukcyjność uzwojenia podmagnesowującego w henrach, a f0 — stała składowa prądu w nim, w amperach.
Rys. 11-8. Zależność przybliżona równoważnej początkowej przenikalności magnetycznej od L/’ dla najczęściej używanych materiałów magnetycznych
Przy obliczaniu D na podstawie wzorów (11.7...11.8) wartość Bmtf przyjmuje się z tabl. 10.3, a wartość c i t)Tr podstawia się otrzymane przy elektrycznym obliczaniu transformatora.
Podczas obliczeń konstrukcyjnych transformatorów bardzo małej mocy, rzędu 0,01 W lub mniejszej, wartości D można nie obliczać, a przyjąć rdzeń z tablicy, podanej w dodatku 4, którego wartość A jest prawie równa lub nieco większa niż obliczona na podstawie wzorów (11.7...11.9).
Podane w dodatku 4 wartości A oraz D obliczono na podstawie wymiarów geometrycznych rdzeni za pomocą wzorów:
k k
A = 7,18- 1(TS!/,!/,hb ~r~ (11.10)
(, lQ
D _ V'v'-k> a / hbk*
~ 2,98 • 10* ł l„
gdzie: u,.Vs,h,b— wymiary rdzenia, podane na rys. 11-6,
1, i 1,— średnia długość magnetycznej linii sił rdzenia oraz średnia długość zwoju uzwojeń transformatora, podana w tablicach .dodatku 4, oraz określona wzorami (11.1...11.5) i (1119...11.21),
k, i k„ — współczynniki zapełnienia przekroju rdzenia materiałem magnetycznym oraz powierzchni okna miedzią. Ich wartości średnie podane są w tabl. 11.1 i 11.4.
Tablica 11.4
Typ przewodu ona Kto irednicj (mml | ||||
£«<300V |
E» - 300-1000 v |
E. = l-r3kV |
E' - 3 r-10 kV | |
PEL, PEW 0,03 0,05 |
0,12-0,15 |
_ |
_ |
_ |
PEŁ, PEW 0,05 0.10 |
0,15-=-0,20 |
— |
- |
— |
PEL, PEW 0,10 020, |
0,184-0,25 |
0,15 — 0,20 |
— |
— |
PEL, PEW 0,20-0,50 |
0,224-0,30 |
0,18-0,25 |
0,124-0,18 |
0,09-0,18 |
PEL, PEW 0,50 4-1,50 |
0,27-0,35 |
0,22-0,30 |
0,154-0,22 |
0,1 4-0,2 |
PBD, PELBD 0,5 4-1,5 |
0,164-0,25 |
0,13-0,20 |
0,104-0,15 |
0,084-0,15 |
PBD.PELBD 1,5 4-4,5 |
0,224-0,30 |
0,184-0,25 |
0,144-0,20 |
O •I* O |
Pierwsze irzy kolumny tablicy (£« < 3 kV) odnoszą się do transformatorów o prostokątnym przekroju rdzenia oraz suchej izolacji. Ostatnia kolumna — do transformatorów o trójstopniowym przekroju rdzenia i izolacją olejową Dla transformatorów o najniższej cenie przyjmuje się wartości k0 zbliżone do dolnej granicy, dla transformatorów o najmniejszym ciężarze — zbliżone do górnej granicy. Dla Et > 1 kV przewodu PEŁ stosować nie należy.
Wymiary rdzenia transformatora wyjściowego o najniższej cenie typu prętowego z dzielonym na połowy uzwojeniem pierwotnym, pracującym w klasie B oraz uzwojeniu wtórnym, pracującym w klasie A, można obliczyć na podstawie wzorów:
1) przy prostokątnym przekroju rdzenia tyi “ 1,5 y,; Żz "= 2.75 y,; b =
= 1.1 V,:
i
mu)
5 A,84-10’(0,71-iilrfP, y,/cm/=l/--
2) przy rdzeniu trójstopniowym i b=0,9d; h — 2,25 d; — 0,667 d!k,; oraz pozostałych parametrach, podanych na rys. 11.4:
d/cm/
8,7 • MPtO/fl -t-fy,)* P*
(11.18)
Wartość Bmrf, k», k« do podstawienia do wzorów (11.11 i 11.12) przyjmuje się z tabl 11.1; 11.3; 11.4. Po obliczeniu y, lub d, na podstawie wymiarów oblicza się pozostałe dane dla rdzenia.
11,1.5. Obliczanie liczby zwojów uzwojeń
Po dobraniu lub obliczeniu rdzenia dla transformatora, oblicza się liczbę zwojów jego uzwojenia pierwotnego na podstawie dwóch wzorów, z któ-
537