54U (4)

54

czarny i równocześnie nie jest czarny. — Jest to przykład wymyślony, który nikogo na serio nie wprowadzi w błąd; weźmiemy natomiast przykład z doświadczenia.

/' • Przykład. Podczas rozmowy o filozofii przyznałem, że mój system broni i chwali kwietystów. — Wkrótce potem rozmowa zeszła,na temat Hegla i wówczas powiedziałem, że po większej części pisał on nonsensy, przynajmniej zaś jest w jego dzidach •wiele takich miejsc, w których autor wypisuje słowa, czytelnik zaś musi. wkładać w nic sens. — Przeciwnik nic próbował obalić tego ad rem ³⁴>, lecz zadowolił się wysunięciem nrgumentum ad hominem : „że niby przed chwilą pochwaliłem kwietystów, a oni napisali również dużo nonsensów”. •—

Zgodziłem się na to, sprostowałem jednak, że nie chwaliłem kwietystów jako filozofów i pisarzy, zatem nie z powodu ich osiągnięć teoretycznych, lecz jako ludzi, z powodu ich działania, a więc tylko pod względem praktycznym; podczas gdy u Plegla jest mowa o osiągnięciach teoretycznych. — W;vtcn sposób atak został odparowany.

Pierwsze trzy sposoby są zbliżone; wspólne jest w nich to, że przeciwnik właściwie mówi nie o przedmiocie sporu,

co tst oPoimDMz,

,    ZEMINlJ

[mmmĘzwz/"

Sposób 3: relative — absolute