54 (119)

Zmienność warunków realizacji strategii, w stosunku do przewidzianych w fazie analizy oraz wyboru możliwych kierunków rozwoju miasta, rodzi nierzadko konieczność dokonywania poprawek zarówno w realizacji konkretnych działań, jak i nawet przyjętych celach. W sumie strategia dostosowując swoje założenia do rzeczywistości stale ewoluuje, starając się godzić podstawowe cele polityki gospodarczej miasta z pojawiającymi się celami cząstkowymi różnych lokalnych aktorów i w efekcie zapewniać jak najlepszą realizację potrzeb mieszkańców. Jej realizacja tworzy często konieczność sformułowania strategii funkcjonalnych, zorientowanych na wybrane, szczególnie ważne obszary działalności miasta, tak istotne dla jego przyszłości, że wymagające indywidualnego dopracowania. Zbiór takich strategii stanowią zwykle strategie: finansowa, mieszkalnictwa, oświaty, infrastruktury, promocji itp. Zasoby związane silnie z ich lokalizacją w przestrzeni miasta, jak formy zagospodarowania przestrzennego (obiekty, urządzenia), działki pod zabudowę, elementy krajobrazu miasta, cechy subzbiorowości społeczności lokalnej określające klimat dzielnic itp. stanowią również często przedmiot szczegółowych rozważań. Dla nich też tworzy się przestrzenne strategie, stanowiące rodzaj strategii cząstkowych, nakładających się na merytoryczny podział strategii ogólnej na strategie funkcjonalne. Zależność pomiędzy nimi, razem składającymi się na strategię ogólną miasta, przedstawia schemat 4.

Schemat 4

Podziały strategii ogólnej miasta

\ strategie \ funkcjo-\nalne: strategie \ przestrzenne: \	finansów lokal nych		mieszkal nictwa		oświaty		infra struktury		promocji
dzielnica I
dzielnica II
osiedle
osada
strefa centralna

54