54 (279)

Gdybyśmy musieli zrealizować tylko jedno z tych dwóch zadań, niepotrzebne byłoby pamiętanie nazwisk, operację można by przeprowadzić „w locie”, podczas wczytywania danych. Ale ponieważ mamy dwa zadania, musimy użyć tablicy.

program cw4_05;

{ Program wczytuje do tablicy 5 nazwisk i wypisuje    }

{ te, które nie zaczynaja sie od liter od A do K, a }

{ następnie wszystkie dluzsze, niz 5-cio znakowe. }

{ Katalog r4_01 : 4_05.pas    }

var

Nazwiska : array Cl.- 5] of String;

I : Byte;

Znaleziono : Boolean; begin

for I :■ 1 to 5 do begin

Write ('Podaj nazwisko nr I, '); Readln (NazwiskaCI]); end;

Znaleziono False;

Writeln ('Nazwiska rozpoczynające sie od liter późniejszych niz K:‘); for I :- 1 to 5 do

if (Upcase(Nazwiska[I][l])>'K') then begin

Znaleziono True;

Write (NazwiskaCI], ' '); end;

if not Znaleziono then

Write ('Nie znaleziono takich nazwisk.');

Writeln; Writeln;

Znaleziono False;

Writeln ('Nazwiska dlusze, niz 5-cio znakowe:'); for I :• 1 to 5 do

if (Length(Nazwiska[I])>5) then begin

Znaleziono True;

Write (NazwiskaCI], ' '); end;

if not Znaleziono then

Write ('Nie znaleziono takich nazwisk.');

Writeln;

Readln; end.

Wygląda to mało skomplikowanie, poza jednym wyrażeniem:

Nazwiska[I][l]

NazwiskaCI] to zapamiętana w I-tej komórce tablicy zmienna łańcuchowa. A co oznacza indeks [1]? Tajemnica tkwi w tym, że w pewnym sensie do zmiennej łańcuchowej można odwoływać się tak, jak do tablicy znaków. I i-ty element tej tablicy jest dokładnie I-tym znakiem łańcucha. Dzięki temu łatwo możemy skorzystać z funkcji Upcase, która jako parametru wymaga znaku, a nie łańcucha. Powyższe wyrażenie to po prostu znak będący pierwszą literą odpowiedniego nazwiska.