5

KOORDYNACJA - w GR mamy do czynienia z koordynacją decyzji EX - post. czyli najpierw podejmowane ' są decyzje produkcyjne a polem następuje icii koordynScja na rynku. Brak koordynacji w warunkach GR przejawia się nadwyżką podaży do popytu. Właśnie dlatego, że w GR

Q -Is*. J---1*- u --j£v 2?

system koordynacji ex - post nie dawał pożądanych efektów wprowadzono system GNR. Zmieniono system koordynacji z e.\ - post na ex - antę. czyli z góry⁷, przed podjęciem decyzji produkcyjnych. Najpierw buduje się plan. według którego podaż byłaby zrównoważona z popytem zarówno na rynku produktów i zasobów. Gdy miamy plan to przystępujemy do jego realizacji, czyli najpierw koordynacja planów potem, produkcja. Żaden jednak system nie jest idealny.    *

24. CELE J ŚRODKI POLITYKI GOSPODARCZEJ Cele:    •

a)    cele odnoszące się do systemu gospodarczego, inaczej cele o charakterze systemowym; można sformułować jeden ogólny cel systemowy - celem polityki gospodarczej jest utrzymanie lub zmiana istniejącego systemu i porządku gospodarczego np. celem jest utrzymanie lub zmiana konkurencji, utrzymanie łub zmiana systemu podatkowego

b)    cele odnoszące się do procesów gospodarczych, czyli cele o charakterze procesowym

*    pełne zatrudnienie    .

•    stabilizacja wartości pieniądza

•    wzrost gospodarczy

*    sprawiedliwy podział dochodów i majątków zewnętrzna równowaga gospodarcza

25. CECHY CHARAKTERYZUJĄCE SYSTEM GOSPODARCZY'

*    liczba szczebli kierowniczych - realne systemy gospodarczego systemy wieloszczeblowe. w których liczba szczebli kierowniczych jest większa niż 2; wraz z rozwojem społeczno -gospodarczym i postępem technicznym występuje tendencja do rozwoju wieloszczeblowej łiierarchirzarządzania

*    liczba niezależnych szczebli kierowniczych

*    rozkład uprawnień decyzyjnych między szczeblami - decyzje na temat alokacji zasobów i decyzje na temat

ich eksploatacji    . «

• 26. EFEKTYWNOŚĆ W GNR W PORÓWNANIU Z GR W OPARCIU O DEFINICJĘ 1 Według prof. Kluszczyńskiego wyróżnia się dwie metody prowadzenia polityki gospodarczej:

1)    metoda bezpośrednia - polega na tym, że polityka gospodarcza odbywa się głównie przy⁷ pomocy instrumentów o charakterze nakazowwm. które są adresowane do konkretnego podmiotu - charakterystyczna dla GNR '

2)    metoda pośrednia - pośrednie kierowanie przy pomocy parametrów ekonomicznych, norm prawnych, ale nie ma tu konkretnych nakazów do konkretnych adresatów

W GNR efektywność była niska z powodu iż układy gospodarcze nie miały możliwości racjonalnego gospodarowania, gdyż zasada racjonalnego gospodarowania mówi. że należy⁷ maksymalizować efekty przy założonych nakładach oraz należy⁷ minimalizować nakłady przy założonych efektach, także fakt iż tylko taki układ ma szansę racjonalnie gospodarować, który ma prawo do podejmowania decyzji na lemat skali działania. Ponadto układy działające racjonalnie ze swego punktu widzenia działały nieracjonalnie w⁷ sensie ekonomicznym. Koszt funkcjonowania tego systemu by! bardzo wysoki oraz bardzo wysokie koszty zarządzania gospodarką f wysokie koszty kontroli. W GR układy gospodarcze charakteryzują się pełną swobodą racjonalnego działania w sferze mikroekonomicznej.

27.    INSTYTUCJE SPEŁNIAJĄCE FUNKCJE POWIERZONE PRZEZ PAŃSTWO

Bank Centralny    -

‘ Samorządy terytorialne    "    - •

Instytucje para fiskalne (ZUS. PFRON, fundusze celow e )

28.    METODY OSIĄGANIA CELÓW WZROSTU GOSPODARCZEGO

a)    intensywna - w zrost gospodarczy osiągany jest dzięki rosnącej.wydajności czynników produkcji np. dzięki wzrostowi wydajności pracy. • Oznacza to, że przy wzroście

intensywnym produkcja rośnie szybciej niż zasoby zaangażowane w procesie wytwórczym

b)    ekstensywna - wzrost gospodarczy osiągany jest przy stałej lub malejącej wydajności czy nników produkcji. Wówczas produkcja rośnie wolniej lub co najwyżej w tym samym tempie co zasoby zaangażowane w procesie