56 57 (18)

7. Osadniki gnilne

Osadnik gnilny jest podstawowym urządzeniem stosowanym w przydomowych oczyszczalniach ścieków. W urządzeniu tym zachodzą procesy sedymentacji i Ilu tacji zanieczyszczeń zawartych w ściekach oraz fermentacji osadu.

Pojemność czynna osadnika gnilnego powinna obejmować część przepły wową, w której zachodzi proces sedymentacji zawiesin, oraz część fermenta cyjną. Określając pojemność części przepływowej należy sobie zdać sprawy z tego, że ta część osadnika pełni w istocie taką samą rolę jak koryta przepły wowe w osadnikach Imhoffa bądź też części przepływowe osadników wstęp nych, stosowanych w średnich i dużych oczyszczalniach ścieków. Z tego te/ względu nie ma żadnego powodu, aby przy ustalaniu pojemności części prze pływowej osadnika gnilnego przyjmować czas zatrzymania ścieków w do bach [15], a nie w godzinach. Zazwyczaj czas zatrzymania ścieków w osadni kach wstępnych jest przyjmowany w granicach 1-2 h. Biorąc pod uwagę spe cyfikę przydomowych oczyszczalni ścieków, a szczególnie nierównomiernośi spływu ścieków i ładunków zanieczyszczeń, proponuje się, aby przy określa niu pojemności osadników gnilnych przyjmować czas zatrzymania ścieków t_ = 4-f8 godzin w odniesieniu do średniego dobowego odpływu ścieków. Na tej podstawie określamy jednostkową pojemność części przepływowej osad nika gnilnego (przy q_d._r = 150 dmVM • d)

„ q_v -t 150-(4-i-8)    ,

-- = 25-50 dm³/M

i

24    24

Pojemność części fermentacyjnej wynika z ilości zatrzymywanego osadu ora/ częstotliwości jego usuwania z uwzględnieniem czasu pełnej jego fermentacji. Ilość osadu zależy od układu technologicznego oczyszczalni ścieków. W przy padku osadnika gnilnego współpracującego z drenażem rozsączającym lub fil trem piaskowym, zatrzymywany w osadniku gnilnym osad to wyłącznie osad wstępny, powstający z sedymentacji zawiesin zawartych w ściekach dopływają

• li tlo oczyszczalni ścieków. Według M. Romana [29] jednostkowa ilość tego iidu wynosi średnio - 0,65 dm~/M-d, przy jego średnim uwodnieniu ok. 94%.

I rżeli osadnik będzie współpracował z urządzeniami do biologicznego oczysz-iitm ścieków w warunkach sztucznych, to w osadniku gnilnym będzie uniesz-■ >dliwiany osad wstępny oraz osad nadmierny powstający w procesie biologicz-... (mi oczyszczania. Według M. Romana [29] jednostkową objętość osadu nadmiernego można przyjmować następująco:

i) po złożach biologicznych niskoobciążonych -0,23 dm³/M-d, przy uwodnieniu ok. 94%,

h) po urządzeniach osadu czynnego, pracujących według metody osadu nisko-obciążonego, z nitryfikacją i pełną tlenową stabilizacją osadu - 0,96 dm³/M-d. Ponieważ czas fermentacji osadu w osadnikach gnilnych zaleca się przyjmo-. .u nie krótszy niż T - 180 dni, to jednostkowa pojemność części fermentacyjni?) powinna wynosić dla:

ul osadnika gnilnego współpracującego z drenażem rozsączającym lub filtrem piaskowym

vf> 180 • 0,65 ~ 120 dm³/M

Og    ’

b)    osadnika gnilnego współpracującego ze złożem biologicznym

(0,65 + 0,23) • 180 « 160 dm³/M

c)    osadnika gnilnego współpracującego z urządzeniami osadu czynnego

v/_s> (0,65 + 0,96) • 180 - 290 dm^:YM

Przyjmując rezerwę pojemności na zanieczyszczenia flotujące i gromadzące ąę w osadniku w postaci kożucha w wysokości 20% łącznej pojemności części pi/.opływowej i fermentacyjnej, sumaryczna jednostkowa pojemność czynna osadnika gnilnego powinna wynosić dla:

a)    osadnika gnilnego współpracującego z drenażem rozsączającym lub filtrem piaskowym

v > 0.2 m³/M

og ’

b)    osadnika gnilnego współpracującego ze złożem biologicznym

v > 0,25 m³/M

c)    osadnika gnilnego współpracującego z urządzeniami osadu czynnego

v > 0,4 m³/M

<>g    ’

Osadniki gnilne są zbiornikami dwu- lub trzy komoro wy mi, wykonywanymi jako żelbetowe prefabrykowane bądź monolityczne, a w ostatnich latach najczę-

57