nie sterowe jak i szoty grota. Dlatego przygotowany jest w pierwszym rzędzie do manualnej obsługi stanowisk manewrowych, a tylko w niewielkim stopniu do prowadzenia jednostki poprzez wydawanie komend i poleceń pozostałym członkom załogi. Dopiero podczas szkolenia na stopień sternika jachtowego umiejętność dowodzenia jachtem wychodzi na plan pierwszy. Osiągnięcie tej umiejętności jest związane z przełamaniem pewnej bariery i nie jes^t ono realizowane podczas szkolenia na stopień żeglarza. Za to od sterników jachtowych jest ono bezwzględnie wymagane podczas szkolenia i warunkiem zdania egzaminu jest przełamanie tej bariery /podczas sprawdzania umiejętności z manewrowania jachtem żaglowym egzaminowany nie obsługuje samodzielnie żadnego stanowiska manewrowego/. Dlatego też sternik jachtowy po uzupełnieniu wiedzy o metodykę nauczania żeglowania lub po podpowiedze-niu mu przez KWZ-a gotowego modelu metodycznego przeprowadzenia danego ćwiczenia może być wykorzystany jako instruktor.
Poza pewnymi specyficznymi formami szkolenia żeglarskiego takimi jak wzorcowe, stacjonarne obozy żeglarskie pod namiotami, pływanie pod nadzorem czy też udział w komisjach egzaminacyjnych, nie jest formalnie wymagany od sterników jachtowych staż po uzyskaniu stopnia, uprawniający do pełnienia funkcji instruktora .
Zasadniczą sprawą, mającą wpływ na podniesienie kwalifikacji jest przecież nie czas jaki upłynął od uzyskania stopnia, a doświadczenie zdobyte podczas uprawiania różnych form żeglarstwa. Dlatego też napewno bardziej przydatny do szkolenia będzie instruktor, który uzyskał stopień nawet w tym samym roku, ale czas między egzaminem a rozpoczęciem obozu spędził czynnie uprawiając żeglarstwo niż taki, który uzyskał stopień np. trzy lata temu, ale od tego czasu nie siedział na łódce. Aby można postawić instruktorowi konkretne zadanie szkoleniowe należy znać jego możliwości, dlatego też KWŻ jeszcze przed rozpoczęciem szkolenia powinien nie tylko sprawdzić od strony formalnej dokumenty żeglarskie kadry z którę będzie pracować, ale również wypłynąć z nimi na wodę i przeprowadzić sprawdzian umiejętności manewrowania dla wszystkich mających prowadzić szkolenie. Spostrzeżenia z tego wspólnego pływania pozwolą na wychwycenie, a następnie skorygowanie błędów i różnic w stosunku do ustalonych zasad żeglowania, jak też pozwolą na zorientowanie się w możliwościach poszczególnych instruktorów i pomogą w wyznaczeniu im właściwych zadań szkoleniowych i zakresów obowiązków w trakcie trwania obozu.
Sprzęt używany podczas stacjonarnego kursu szkoleniowego powinien być przed rozpoczęciem pływań szkoleniowych starannie sprawdzony i przygotowany. Praktyka pokazuje, że znacznie lepiej jest nawet opóźnić rozpoczęcie zajęć szkoleniowych i wykonać niezbędne prace przed wypłynięciem, niż rozpoczynać zajęcia licząc, że zrobi się to na wodzie.
Używany do szkolenia sprzęt żeglarski powinien mieć ważne dokumenty uprawniające do żeglugi, tzn. na wodach śródlądowych karty rejestracyjne, a na wodach morskich - karty bezpieczeństwa. Na jachtach powinien znajdować się komplet wymaganych przepisami środków ratunkowych. Środki używane podczas szkolenia powinny być dokładnie sprawdzone przed rozpoczęciem pływań. Wszystkie uszkodzone lub nie mające wymaganego przepisami wyposażenia /dotyczy środków ratunkowych używanych na wodach morskich/ powinny zostać odłożone do naprawy i nie mogą być używ;