67 (193)

TO TAKIE PROSTE - Anna Opala

str. 134 • -_;--—

Żyję dzisiaj

To na skutek własnego niedbalstwa, lenistwa i niedostrzegania tego, co naprawdę ważne, tkwisz w swojej szarej, zagonionej codzienności.

Wiesz przecież, że w poczuciu utraty cudu życia potrafiłbyś celebrować każdą chwilę. Z każdego dnia zrobiłbyś spektakl ze sobą w roli głównej. I wiedziałbyś, że jesteś istotą niepowtarzalną, niezwykłą, godną szacunku i wartą najpiękniejszych chwil. Dlaczego wobec tego każdego dnia godzisz się na tę szarość i wieczorne narzekanie - jutro znów kolejny, szary dzień...

Pokochać życie

Aby pokochać życie i celebrować każdy dany Ci dzień, wystarczy myśl, że jesteś śmiertelny. Na łożu śmierci nie będziesz przejmować się błędami, które popełniłeś. To, co teraz wprawia Cię w zdenerwowanie, wtedy wyda Ci się głupstwem (jeśli w ogóle o tym pomyślisz).

Na łożu śmierci będziesz już wiedział, czy Twoja pogoń za coraz większym uznaniem, osiągnięciami czy pozycją naprawdę uczyniła Cię szczęśliwym. Tylko czy wtedy już nie będzie zbyt późno? Bo wówczas stwierdzisz, co było naprawdę istotne, ważne, a wobec czego każdego dnia przechodziłeś obojętnie.

Być może dlatego sama jestem wyznawcą niezwykle użytecznej maksymy:

Lepiej grzeszyć i potem żałować, niż żałować, że się nie grzeszyło...

TO TAKIE PROSTE — Anna Opala Życie jest nie do pomyślenia bez śmierci

• str. 135

Życie jest nie do pomyślenia bez śmierci

Kto akceptuje fakt, że życie się kończy, żyje pełniej. Jeśli zaś wypierasz istnienie śmierci, już za życia w pewnym sensie stajesz się martwy.

Potwierdzają to badania poświęcone skutkom wypierania faktu śmierci ze świadomości. Kiedy ludzie nie akceptują nieuchronności własnego końca, ich życie staje się uboższe. Skłaniają się ku zamkniętemu obrazowi świata, kurczowo trzymają się przedmiotów wartościowych, są nieprzejednani, ksenofobiczni, pełni uprzedzeń. Aby odeprzeć strach przed śmiercią, treścią swego życia czynią innych ludzi, żądając od nich zbyt wiele. Strach przed śmiercią odbiera im radość istnienia. Dzieje się wówczas dokładnie to, czego chcą uniknąć: wypierając się śmierci, tracą swoje życie jeszcze przed jego ostatecznym końcem. Jeśli natomiast nie tracisz z oczu momentu śmierci, w ważnych sytuacjach podejmujesz właściwe decyzje. Potrafisz z wewnętrzną siłą stawić czoła nie tylko małym przykrościom, lecz również poważnym zrządzeniom losu. Umiesz z wdzięcznością czerpać radość z wielu drobnych momentów. Okazujesz życiu poważanie, na jakie ono zasługuje.

- Życie jest nie do pomyślenia bez śmierci - pisze filozof Norbert Bobbio. - Szanuje życie ten, kto szanuje śmierć. Kto śmierć traktuje poważnie, poważnie traktuje też życie - to życie, moje życie, jedyne życie, jakie dostałem, nawet jeżeli nie wiem, od kogo i nie znam przyczyny. Traktowanie życia poważnie oznacza bezwzględną, wyraźną i tak spokojną, jak to tylko możliwe, akceptację jego końca.

Tyle filozof. Teraz czas na Ciebie.

Nie gloryfikuj przeszłości. Nie czekaj na przyszłość. Wtedy będziesz wiedział, że najważniejsze jest umieć żyć swoimi zainteresowaniami