70 (176)

Rozdział szósty

Czwartek - dzień ważenia. Przytyłam 10 deko. To o wiele za mało, żeby pójść do domu. Wrodzona rezerwa gdzieś zniknęła, a ja płakałam, szlochałam i błagałam o weekendowa przepustkę. Poszłam przebłagać Louise. moja rerapeuikę, i dosłownie padłam na kolana.

-    Niech pani się wstawi za mna u doktor Wright - prosiłam. Spotykałam się z nia dwa razy w tygodniu i nadal nic

-    No. niestety, nie zrobię tego - powiedziała louise, wyglądając na bardzo zakłopotaną.

-    Dlaczego!

-    Bo nie przytyłaś tyle, ile trzeba.

A jednak moja, bo jak to oni ujmują: .stosowałam się do planu posiłków” (do dziś zachowałam żywą nienawiść do czasownika .stosować się"), ale - jak wszystkie anorektyczki - trochę go naginałam. Strzepywałam połamane płatki śniadaniowe na podłogę, nalewałam mniej mleka albo soku. niż miałam wypijać, rozmazywałam jedzenie po całym talerzu. Cdy miałam zjeść cztery ziemniaki na lancz, brałam trzy -

Al,7 kilo. Myślę, że Louise jednak zainterweniowała, bo mimo wszystko uznali, że jeśli do poniedziałku przytyję pól kilo,