page0095

ROZDZIAŁ SZÓSTY.

1819-1823.

Wyjazd do Anglii. Zajście na komorze. Teorya refrakcyi. Zatarg z Youngiem, sekretarzem Biura długości. Odezwa do parlamentu angielskiego. Rozprawy przedstawione Towarzystwu królewskiemu. Listy do Davy’ego. „Wstęp do wykładu matematyki". Działalność Wrońskiego podczas pobytu w Londynie.

Ani cierpienia moralne, jakich doznawał Wroński w czasie procesu swego z Arsonem, ani obojętność, z jaką przyjęto jego dzieła matematyczne, ani wreszcie szyderstwa, z jakiemi powitano ostatnie jego produkcye filozoficzne, nie zdołały złamać niespożytej jego natury. Wśród największych niepowodzeń i trosk, umysł jego wynalazczy do coraz nowych zwracał się przedmiotów. Reformę matematyki uważał za ukończoną w zasadzie; pozostawało podobną pracę wykonać i dla mechaniki niebieskiej, do której, jak nam wiadomo, miał poczynione obszerne roboty przygotowawcze, jeszcze podczas pobytu swego w Mar-sylii.

W roku 1819 zajęty był w dalszym ciągu pracą nad tym przedmiotem, i jak wspomnieliśmy już, obmyślił i znacznym kosztem sporządzić kazał różne narzędzia astronomiczne ^x).

Nie chciał produkować swych odkryć we Francyi i zamierzał udać się do Anglii, o której przypuszczał, że będzie mu życzliwszą. Na postanowienie to wpłynęła wiadomość, jaką wyczytał był w pismach, że parlament angielski wznowił dawniejszy tak nazwany „bil długości“, przeznaczający wysoką nagrodę za odkrycia astronomiczne w zastosowaniu do żeglugi morskiej. Zastosowania te opierały się głównie na teoryi księżyca, którą Wroński badaniem swem za doprowadzoną do wysokiego stopnia doskonałości uważał. Niezależnie od tego miał całkowicie opracowaną teoryę refrakcyi, oraz gotowe pomysły do teoryi budowy ziemi i ciał niebieskich. Jeżeli dołączymy do tego wspomniane

http://rcin.org.pl