Przyjazd Wrońskiego do Paryża. Przedstawienie rozprawy Akademii paryskiej. Wizyta u Lagrange’a i Lacroix’a. Treść pracy. Raport Akademii. Polemika Wrońskiego w „Monitorze14. Ogłoszenie ^Filozofii matematyki*. Treść tego dzieła. Sądy współczesne. Rękopis o filozofii geometryi. Ogłoszenie dziełka o rozwiązywaniu równań. Sądy o niem. Rozprawa o >Teoryi funkcyj analitycznych* Lagrange’a. Raport Akademii.
Spór z Akademią. Zamierzony kurs filozofii. Stosunek Wrońskiego do rodaków.
Po dziesięciu latach niezmordowanej pracy, Wroński postanowił przenieść się do Paryża. Zamiar wystąpienia na szerszą widownię naukową , większa łatwość ogłaszania prac oraz znalezienia środków utrzymania dla siebie i rodziny— względy te prawdopodobnie skłoniły Wrońskiego do porzucenia spokojnej dotąd siedziby 1). W drugiej połowie roku 1810 był już w Paryżu. Tu postanowił od razu dać się poznać Akademii, jako najwyższemu ciału naukowemu. Na horyzoncie wiedzy matematycznej świeciły dwie poówczas pierwszorzędne gwiazdy naukowe: Lagrange i Laplace, a około nich skupiał się cały poczet znakomitych uczonych. Wroński był dotąd prawie całkiem nieznany w święcie naukowym w Paryżu; życzliwy mu Lalande j uż nie żył; trzeba było przebojem zdobywać stanowisko naukowe. Wszystko na pozór uśmiechało się młodemu uczonemu. Przybył do stolicy świata, zbrojny w rozległą wiedzę zawodową, z głębokiem wykształceniem hlozoficznem, z daleko sięgającymi planami reformy umiejętności. Gdzież mógł spodziewać się znaleźć wdzięczniejsze pole do dalszej pracy, gdzie poważniejsze poparcie swych usiłowań? Zobaczymy, że stało się inaczej, niż przewidywał.
Rozprawę swoją, ukończoną jeszcze w Marsylii dnia 28 lipca, 1810 zatytułował: „Pierwsza zasada metod analitycznych“. (Premier principe des mćthodes analytiquesu) 2) i przesłał ją Akademii. Dnia 13 sierpnia 1810 sekretarz stały Akademii, Delambre zakomunikował pracę