Makin Island w morzu. Brak skoczni wspomagającej start samolotów nie oznacza „zapóźnienia" technicznego amerykańskich projektantów. To wymóg US Marinę Corps, dla której ważniejsze było rozmieszczenie maksymalnej liczby miejsc startowych do jednoczesnej obsługi śmigłowców, niż wygoda operowania samolotów VT0L/ST0L.
Makin Island, jako pierwszy w US Navy, otrzymał dwie turbiny General Electric LM2500+ oraz dwa silniki elektryczne prądu przemiennego Alstom, współpracujące za pośrednictwem zbiorczej przekładni redukcyjnej produkcji General Electric. Silniki elektryczne mają możliwość płynnej regulacji obrotów, co w połączeniu ze śrubami nastawnymi (ich zastosowanie stanowi novum w klasie amerykańskich okrętów lotniczych i desantowych) daje dużą elastyczność manewrowania. Prąd do pracy silników elektrycznych produkuje sześć generatorów spalinowo-elektrycznych z dieslami Fairbanks Morse a.
Nad działaniem siłowni ma pieczę nowy system MCS obsługiwany centralnie - z konsol na głównym stanowisku dowodzenia. Informacje są przesyłane szybką siecią światłowodową, a sam MCS jest wysoce zautomatyzowany, dla przykładu: po ręcznym ograniczeniu prędkości obrotowej silnika napędzającego jeden z wałów, system samodzielnie kompensuje obroty przeciwległego, aż do uzyskania zadanej prędkości. W starszych jednostkach występuje lokalne centrum sterowania siłownią, którego urządzenia .spina’ sieć kabli miedzianych. Z MCS-em jest zintegrowany system kontroli uszkodzeń, który informuje o rejonie oraz typie awarii jakie dotknęły jednostkę, co pozwala na szybką reakcję grup ratowniczych.
Energia elektryczna zasila również siedem stacji klimatyzacyjnych (o jedną więcej niż na wcześniejszych jednostkach), cztery stacje odsalania wody wykorzystujące odwróconą osmozę (poprzednio dwa wyparowniki), 16 pomp ppoż. współdziałających z nowym systemem rozpylającym mgłę wodną (zamiast halonowej), sześć pomp balastowych, sześć podnośników ładunkowych. Elektryczność zasila też systemy ogrzewania, kuchnię i pralnię, co przyczyniło się do wykluczenia urządzeń parowych.
Makin Island różni się też od poprzedników poszerzeniem możliwości zautomatyzowanego systemu dowodzenia i kierowania walką klasy C4ISR, co osiągnięto poprzez wymianę starszych urządzeń lub instalację m.in. stacji radiolokacyjnej dozoru nawodnego AN/$PQ-9B, precyzyjnego radaru kontroli zbliżania samolotów AN/SPN-35C, systemów: IFF typu AN/APX-118, AN/USG-2(V) przekazującego w czasie rzeczywistym informacje o zagrożeniu z powietrza do wszystkich jego użytkowników (Co-operative Engagement Capability -CEC), interfejsów urządzeń nawigacyjnych AN/SSN-6H(V)4 NAVSSI, walki SSDS Mk 2 Mod. 3A m.in. opracowującego dane z czujników, łączności i CEC oraz kierującego skromnym uzbrojeniem defensywnym. Wśród nowych jego wzorów można wskazać tylko zestaw obrony bliskiej Phalanx Błock 1B (Mk 15 Mod. 22) oraz system kierowania ogniem Mk 57 Mod. 10 dla kierowanych pocisków plot. ESSM (RIM-162).
Ważnym w kontekście oszczędności jest też projektowany czas służby wynoszący 40 lat, podczas gdy okręty typu LHA 1 miały pływać 20 lat i jedynie decyzje administracyjne .przeciągnęły’ ten okres o kolejne 15.
Większość z premierowych rozwiązań konstrukcyjnych oraz urządzeń i systemów testowanych obecnie na LHD 8 stanie się bazą do sfinalizowania
Nowa siłownia LHD 8 jest rozmieszczona w dwóch głównych przedziałach oraz jednym pomocniczym. Rysunek przedstawia rufową siłownię główną.
1. generatory spalinowo-elektryczne
s 2. system sterowania kątem natarcia płatów śrub
3. silnik elektryczny napędowy
4. turbina gazowa
5. przekładnia redukcyjna
6. wały napędowe