72 73

lakować

Fakuj [ang. to fuck olT 'spierdalać’]_[fraza przyimkowa lub przysłówk

wa określająca miejsce]! [tylko w formie 2. osoby rozkainika] ‘odejdź ‘uciekaj 'odczep się’ wulg. NP Nie mogę na ciebie patrzeć, fakuj staj || Złodzieju jeden, fakuj z tego pokoju! O Dąbr: 185

fiut

fiut członek męski’ wulg. obyci. NP Kto zostanie przyłapany, będzie rrnaj urżniętego fiuta. (WŁ Naj 230) || Dziura tej baby była pełna kurzu.. Wstyd mi się przyznać, ale wrzuciłem całe metry fiuta w tę cholerę. ($p$ ACh 175) □ Dąbr: 204, Stęp, Tuf

flak

flak ‘o zwiotczałym członku męskim’ wulg. obyci. NP Po całonocnej dłubaninie ledwo mógł znaleźć swojego Haka w majtkach. || Takiego flaka! to może mieć małe dziecko, a nie dorosły mężczyzna! — pomyślała Anka, I spojrzawszy na Andrzeja. O idr. flaczek □ Stęp, Tuf

flet wulg. obycz.

1.    flet ‘członek męski’ NP Było mu tak zimno, że zeszczał się w portki, zanim zdążył wyjąć fleta. || Owiń sobie czymś fleta, bo możesz coś złapać!

O idr. flecik □ Dąbr: 204, 317, Kieł, Stęp, Tuf

2.    ktoś, ciągnie / pociągnął komuś_t fleta, [ndk/dk] 'o partnerze aktywnym, zwykle o kobiecie: ktoś_t drażni mężczyźnie ustami członka, chcąc spowodować wytrysk’ NP Ewa na każdej randce ciągnęła mu fleta || Obiecałeś, że nam pociągnie fleta! Przemagluje nas na cacy, sam tak mówiłeś! (PR Komp 164) □ Kieł, Tuf

3.    ktoś, gra komuś, na flecie, [ndk] 'o partnerze aktywnym, zwykle I o kobiecie: ktoś, drażni mężczyźnie ustami członka, chcąc spowodować I wytrysk’ NP Potrzebuję dziewczyny, która mi będzie długo grać na flecie I — szepnął Andrzej, wchodząc do burdelu. || Czy to agencja towarzyska? I Czy wszystkie pracownice grają na flecie? □ Kieł, Stęp, Tuf

fujara

fujara członek męski’ wulg. obycz. NP W czasie wycieczki zmarzła mi 72 fujara od ciągłego sikania na powietrzu. || Natura obdarzyła go takimi

farami — inaczej, niż to było z fiutem księcia Henryka, który bez lanku się targał za książęcą fujarę, by rosła mu dłuższa. (RN Fal 228) ^ idr. fujarka □ Kieł, Stęp, Tuf

gęś

niech kogoś a. coś gęś kopnie! [ndm] przekl NP Niech gęś kopnie tę _tvVOją skarbonkę i niech ją wszy zjedzą! || Niech tę całą twoją robotę gęś Ropnie! || To cymbał jakiś. Niech go gęś kopnie! □ SJPD, SJPSz, Skór

gówniany

gówniany ‘taki, o którym mówiąc myśli się jako o czymś złym’ ‘taki, który mówiącemu się nie podoba’ ‘o czymś nie nadającym się do użytku’ fjjosp./wulg. NP Co za gówniany lejek! Ciągle się zatyka. || Gówniana pogoda. Leje od tygodnia. O przysl. odprzym. gównianie □ Kieł, SJPSz

gówniarski

gówniarski ‘mający związek z dzieciństwem i młodością’ posp./wulg. NP Pamiętasz te lata gówniarskie? Piliśmy pod „Sokolicą” wódę w dużym piwie. | W tych gówniarskich czasach tyle głupstw się robiło. □ Bog-■Waw: 137

gówniarz posp./wulg.

1.    gówniarz ‘o dziecku’ z lekceważeniem i/lub poufałością NP Nasz gówniarz jeszcze dobrze nie umie mówić. || Czy twój gówniarz już się uczy angielskiego? || Żeby ten gówniarz wiedział, że nie rozwiodłem się tylko przez niego. Wie, bo mu mówiłem. Zaczęła tak sobie żyć na boku, jak nasz gówniarz miał pięć lat. (RB Rok 39) O n. z. gówniara

2.    gówniarz ‘smarkacz’ ‘o kimś, kogo nie można traktować w sposób poważny’ pogard. NP Dał mu w pysk jakiś gówniarz. || Zachował się na tym przyjęciu jak gówniarz. || Gówniarze napastują bezbronne dziewczyny. Przyszedłem po to, żeby gówniarze przestali to robić. (WŁ Dobry 105) 0 n. ż. gówniara □ SJPD, SJPSz, Kieł

Jednostki 1, 2 są używane też jako wyzwiska.