7
• poślad (ziarno chude, niedorozwinięte)
• ziarna porośnięte z oznakami skiełkowania,
• ziania z oznakami pleśni, dostrzegalnymi nieuzbrojonym okiem oraz ziarna zbutwiałe;
• ziania uszkodzone mechanicznie więcej niż w połowie oraz ziarna uszkodzone przez szkodniki;
• ziarna ściemniałe na skutek niewłaściwego przechowywania oraz ziarna spalone, tzn. uszkodzone podczas suszenia;
• obecność innych ziaren.
Destrukcyjny wpływ na przechowywane i transportowane statkami ziarno ma
obecność szkodników , co przejawia się:
• stratą masy ziarna zużytego przez owady,
• zawilgoceniem ziarna wskutek procesów fizjologicznych;
• zanieczyszczenia martwymi osobnikami, spośród których większość roztoczy stanowi niebezpieczeństwo dla zwierząt spożywający cli zboża w postaci pasz.
Rośliny, które mają na tyle dużą zawartość tłuszczu, że mogą być użyte do produkcji tłuszczu w skali przemysłowej, nazywane są oleistymi. Pojęcie „roślina oleista” należy traktować jako umowne, gdyż dolna granica zawartości tłuszczu, przy której opłaca się jeszcze jego przemysłowe wydobycie, zmienia się w zależności od sytuacji ekonomicznej i od stanu rozwoju nauki. Udział tłuszczów roślinnych w ogólnej produkcji tłuszczów wynosi około 60%. Nasiona i owoce roślin oleistych stanowią surowiec do produkcji olejów jadalnych oraz technicznych, a także stałych tłuszczów jadalnych (margaryna, tłuszcze kuchenne, piekarnicze).
Wspólną ich cechą jest to, że podczas dojrzewania nasion tworzy się w nich stosunkowo mało skrobi, a przeważająca ilość substancji zapasowych stanowią tłuszcze i białka. Znaczenie przemysłowe mają te rośliny oleiste, w których suma tłuszczu i białka wynosi 60 -80% substancji zawartych w jądrze nasienia (Tabela 5).