A AA
AAA
czy nienależącą, niedorzecznie mówić.
aAAorptoppptpoSiatroę , ov , (popiyń, StatTcd) zawsze w in-ney postaci żyiący czyli oka zuiący się, wyr. przmtwy przyrodzenia , Orp/t. Hal. 9, 23.
aA.Aorp:ovopi£w, (vź[xa>') rzecz obcą albo cudzą nadawać, Piał. Theael. p. 195. A. gdzie niektórzy mniey stosownie czy tać radzą aAAorpiwvupi£io,(ovu-[J.a zam. ovop.ce) nadadź obce nazwisko, prawdziwe nazwisko przemienić, llulnk. Tim. p. 25.
aAAorpiOTTpay£6), (irpda<To>y
zaymować się obcemi sprawami, sprawiać niepokóy, czynić zamieszanie.
aAAorpiOTrpayia, , zaymo-
wanie się obcemi sprawami.
aAAoTpi07rpayptoo-uvv7, r/, u-siłowanie w załatwieniu, cudzych, obcych, do nas nienale-żących rzeczy, prwn. woAu-7rpaypioaóvv). Przmtn. aAAorpio-7Tpaypiwv, ov, Plato.
aAAórpioę, a, ov, pslw. — rpt-wę, cudzy, cudzoziemsk i, obcy, postronny, peregrinus, Od. 18, 218. tud. iak aAAoę, nie-przyiazny, nieprzychylny, nieprzyjacielski, Jl. 5, 214. Od. 10, 102. 2) do innych należący, innym właściwy, j3ioroę, vriuę, dyea, Horn. a/.Aorpiwv yapiaaa^ai, Od. 17, 452. bydź hoynyiu z cudzego dobra, aA-Aorplotę yvav/xoię ye\av, Od. 20, 347. skrzywioną, iakoLy obcą, niezwyczayuą twarzą śmiać się; 3) obcy, nienałe-żąc.y do rzeczy, niedorzeczny, niestosowny, dziwaczny; 4) z pdk. 2. odrażony, odstręczo-ny, daleki od czego; aAAcrpiwę StaYtlaSac lub eyjrj -jrpóę rt-va, bydź niechętnym względem kogo.
aAAorprórvję, r,roę, Y), stan tego, który iest obcym, cu-dzoziemskość; 2) to, co iest niestosownem, niedorzecznem, dziwacznem ; 3 ) nieprzychyl-ność, odraza, wstręt.
aAAorpcox»7ioę , ov, fouaia) obcą, różną maiący istotę.
ccWitpiotpayźw , ( tpayeb ~) cudze zjadać kęsy , niszczyć cudze dobro, żyć cudzym Chlebem.
ótAAoTpfoyayoę-, ov » zjada-
ep. er. p. 245. Schaef ad Di on. ile comp. p. G2. Podobnie mówiło się a AA oę aAAoę roółtoę. Palek. P/toen. 134. co raz inakszy sposób.
, aAAoac, pslw. dokądinąd, Gd. 23, 183. do czego innego. aAAora , u Kol. zaiu. aAAore. aAAore, psi w. (aAAoę, ore) kiedy indziey, inną rażą, w innym czasie, Hem. posp. u-żj'\va się w zdaniach naprze-ciwiiych albo w przcci wkładu i ach , aAAore—, aAAore —, lub aAAore /ae'v—, aAAore Se'—, Od. 23, 94. niekiedy, i znowu ; luzto, iuż ; inaczey ore fib, aAAore Se, //. 11 , 05. róre p'ev, aAAore Se, Sopli. El. 139. Trore ftev, aAAore Se, Sop/i. Alit. 307. pierwsze aAAore może się także zupełnie opuścić Herm. Vig. p. 792. aAAore xai aAAore, Xen. niekiedy, czasem. Często się też łączy z iii-nemi wyr. iak np. aAAore aA-A’ę, Solon, eleg. co raz inny, raz ten drugi raz ów, prwn. aAAoę; aAAore aAAoię, raz tak drugi raz iilaczćy, co raz inaczey, lak się bierze aAAore aA-):fi, niekiedy tak, niekiedy znowu inaczey, i aAAor’ e’ir’ aA-Aov;2) inko pslw. mieysca znaczy gdzie indziey , w innem mieyscu, HeracUl. u Diog. 50.
aAAori, albo lepiey aAAo ri, pslw. (aAAoę, reę) cóż innego? mttnęuid alt ud 1 inaczey także ri aAAo. Psłw. ten przed Xi położony formułę cale zdanie zam. aAAo rc yevo:r’. av •/i —, tud. aAAo ri o’jv', y,—, Piat. Men. p. 82. D. Crit. p. 50. A. 52. I). 2) aAAo r<; gdzie się ri niedodaie, znaczy, nie prawdaz 1 Plato, a tak ma moc twierdzenia.
aAAoTpiaCw , ( aAAorpioę ) bydź nieprzyjaznym, niechętnym, nieprzychylnym, alicno ani/no esse.
aAAorpióya/Ltoę, ov, (yapoę") nganiaiący się za cudze ni małżeński ein łożem.
aAAorp:óyvw/xoę, ov, {yjtófjiYj) maiący obce rzeczy na myśli.
aAAoroioe7rjaxo7coę, ov, (itzi->rxowoę) dostrzegacz spraw obcych , do niego nieuależących,
3 Petr. 4,15.
aAAorpfoAoyew, pro
wadzić mowę obcą, do rze-Tom.' J.
81
iący cudze kęsy, ielżący cudzy chleb.
aAA.orpióipSWw, ( cp3oyew)
zazdrościć cudzemu dobru, myl. Od. 18, 18. gdzie Wolf pisze aAAorpiwy ySoYeecu.
aAAorpioy»pov£to , ( <f>povc'o) y mieć obce, dziwaczne usposobienie uinystu , mieć dziwaczne myśli, obce uczucia, bydź odstręczonym, nieprzychylnym, niechętnym; 2) bydź różnego zdania.
aAAorpió^wpoę , ov, (yńpay będący z cudzego kraiu, cudzoziemski , postronny.
aAAorpioes, P. tóaw , uczynić co obcem, usunąć, rt tł-voę i T..'Vi; 2) podadź co w cudze ręce , uczynić co własnością obcych , ustąpić , pozbyć , przedać. Bier. odstręczyć się, zwaśnić się.
aAAorpiw 7ię, fa>j, 'o, odraza, wstręt; 2) ogołocenie, Time. 'l, 35.
aAAorpowEW, (rpówoę) bydź odmiennyiń, odmieniać się.
aAAórpoiroę, ov, ę rpóieoę ) inakszy, odmienny.
aAAou, pslw. wiaśc. pdk. 2. od aAAoę, gdzie domyślaiąsię rówou, gdzieindzićy; aA./.ou-yi-Kou, gdzieśindziey.
a\\ccf>avÓ£, tę, (_tpa.ivop.aiy iuaczćy okazuiący się.
aAAotpaarroy, u liipp. obłąkanie mówić, bredzić, deli-rare, a).),o tpaaxt<v, podług innych zaś od <paY„ rzucać się , bydź niespokoynyiu.
aAAó^aroę, ov, od innych zabity, iak 'Ap^fyaroę; 2) inakszy, różnogalunkowy, Nic. ther. 148.
aAA.otpoę, ov, u poel. zam. a\otf oę, II. 10, 258.
aA}.otppovtto, (tfpovtto') inaczey myślić, bydź innego zda-uia , mieć inny sposób myślenia; Horn. md raz tylko imsł. nieinaiący przytomności umysłu , zagłębiony w myślach, Od. 10, 374. hędący bez zmysłów, zagłuszony biciem, II, 23, 099. W ostatnićiu zii. o pomieszaniu umysłu ma Hrdt. aAAo -Kapa ra ovra tppovtTv.
a\\otppoavvY], y,, różne ufpe-sobienie umysłu; różna skłonność; 2) obłąkanie umysłu, szaleństwo.