87 (97)

PRZEPUSTY WOLFRAMOWE I MOLIBDENOWE 87

powanie powietrza. Po wstępnym nagrzaniu się dolnej części stopki następuje stopienie tej części stopki z równoczesnym stopieniem szkła perełki i dolnego końca rurki pompowej dzięki zastosowaniu silniejszego płomienia. W odpowiednim momencie następuje uformowanie spłaszcza przez ściśnięcie go z dwóch stron młoteczkami nadającymi pożądany kształt temu spłaszczowi. Dalszą czynnością jest wydmucha

PRZEPUSTY WOLFRAMOWE I MOLIBDENOWE 87

Rys. 3-38. Dwa złącza. W części środkowej fotografii widzimy sześć przepustów wolframowych wprasowanych w zestaw wykonany ze szkła wolframowego w postaci spłaszcza oraz złącze typu Housekeepera, w którym pierścień wykonany z miedzi próżniowej połączony jest z cylindrem szklanym

Rys. 3-39. Złącza podane na rysunku 3-35 w widoku bocznym

nie otworu do pompowania. Nagrzewając jedną stronę spłaszcza wąskim płomieniem i równocześnie wdmuchując powietrze do wspomnianej uprzednio rurki gumowej wydmuchuje się szkło w miejscu nagrzania spłaszcza otrzymując otworek, wielkość którego uzależniona jest przede wszystkim od wielkości spłaszcza i średnicy rurki pompowej. Gotowy zestaw musi być dokładnie odprężony w piecu elektrycznym.

Przepusty wolframowe i molibdenowe szczególnie dobrze nadają się do przewodzenia dużych prądów ze względu na bardzo małą, w porównaniu z innymi materiałami stosowanymi na przepusty, opornością właściwą wynoszącą ok. 0,06 Q mm²/m (mierzoną w temp. 20°C), porównywalną jedynie z opornością właściwą przepustów wykonanych z drutu płaszczowego, którego średnica zewnętrzna nie przekracza jednakże 1 mm, a w praktyce 0,6 -=- 0,8 mm.