78,79 (10)

"u JU1

•«« pojawiania sic L>lonclr 0,1™

7_Pzz: fV™"*^ -s»

tir*** -i «^p"

— ■‘J

, • ^/    1.5 m rwać pin, „ _k„ .

I* "T-A-ch J5_X25 J    ’

^.te^.w2Łsr’’^prawii *** '^r

>**"* ■*»>« »*mć w

gu 1 ^PTT ^ *^d,tó9 «**<**

W I T* 7 ° ^krCSci P«^ ręka).

L f^ur^ ^st“’“^d’™"' *« picu »

w TT 7^Ch'"'^T"¹ ”H» atawrf.

^^h’ ^d?,.f' **q można osunąć Lmc zT

nugdałka    ^P°^d'!^icb''^c!^,i«* P«ew t,

łjoafiia, pnbp w nosie itn.

pr”cnrmvtl'^SPrHW,^^:,CC    •»*«*» nv

a) L ■** '‘^C "    Zestawach:

*{ f^w|^CZCQł* antyki dolnej, l>) cwi_t'7<-niii warg,

c)    ćwiczenia języka,

^{d)    Ćwiozcnia} Podniebienia m/ekki^ó.

<^x*«ąA»    ^mot'V^/i*

Specjalno** J')72. _Łf' ^ ^ P^^ienu, mifkkugo). W:,

Kr azczcgólnym zwróccaiein uwagi na te zestawy, które będą najbardziej przydatne przy ćwiczeniach artyku-■cyjnych, gdyż wyrazistość artykulacji zależy w dużym Stopniu od sprawności mięśni narządów mownych. Wszystkie ćwiczenia należy wykonywać przed lustrem, aby móc obserwować ruchy poszczególnych narządów mownych i korygować błędne. W niektórych rejonach naszego kraju panuje przekonanie, że małych dzieci nu- należy ustawiać przed lustrem, gdyż może to mieć ujemny wpływ na ich rozwój psychiczny. W rzeczywis-p>»ci ćwiczenie przez dziecko przed lustrem „min” wpływa dodatnio na rozwój i usprawnienie jego narządów mownych, a tym samym na szybszy rozwój mowy, a co za tym idzie — szybszy rozwój intelektualny.

Ćmesema szczęki dolnej

Należą one do najprostszych ćwiczeń, gdyż poruszanie ■ lolną szczęką jest czynnością fizjologiczną każdego człowieka, up. jedzenie, ziewanie, itp. nie jest więc whściwością charakterystyczną tylko przy mówieniu. l*odobnic jak i przy poprzednich zestawach ćwiczeń, lak i tu należy przeprowadzać je w formie zabawy. Isniuizck jest zabawą wykorzystującą umiejętność ziewania. Nauczyciel opowiada historyjkę o chłopcu, który nic nie chciał robić, tylko przez cały czas ziewał. Dzieci obrazują tn opuszczając powoli dolną szczękę 1 powoli unosząc ją ku górze. Czynność powtarzają kilkakrotnie. W czasie opuszczania szczęki język leży nieruchomo na dnie jamy ustnej, w^rargi nie wykonują radnych samodzielnych, dodatkowych ruchów. Z dalszego ciągu opowiadania dzieci dowiadują się, że chłopczyk rano nie pomaga! mamie, nic chciał sam się ubierać, sam jeść, myć zębów, tylko siedział, nudził się i ziewał. Dzieci obrazują to ziewanie jak wyżej. Chłop-czyk-leni uszek nic chciał również bawić się z kolegami

79