92 93

4'

-    Czy ma refren?

-    G czym opowiada?

-    .Kto to jest

4.    Zabawa rytmiczna Mały perkusista.

Wybrane dzieci odtwarzają rytm piosenki na kilku instrumentach perkusyjnych (bębenek, tamburyn, talerze, trójkąt) trzymanych przez kolegów. Rytm kolejnych zwrotek realizują inne dzieci.

5.    Zabawa rytmiczna przy piosence.

-    l

Chodzi mucha po suficie, raz, dwa, trzy.

A czy wy tak potraficie? raz, dwa, trzy.

Ref.:

O nie, nie, o nie, nie, no, bo jak, no, bo gdzie?

•    *    ’    •    *    i

O nie, nie, o nie, nie, no, bo jak i gdzie?

II

Chodzi, chodzi baj po ścianie,

raz, dwa, trzy!

Ty raz spróbuj, panie Janie, raz, dwa, trzy!

Refren: O nie, nie...

III

Chodzi czapla, człap po desce, .

¹ _ .r

raz, dwa, trzy.

Wy tak nie umiecie jeszcze,

. ' . . <*

raz, dwa, trzy!

Refren: O nie, nie...

IV

Muchy chodzą po suficie, raz, dwa, trzy!

Dzieci siedzą w siadzie kłęcznym w kole.

• ./

Wpatrzone w sufit, naśladują rękami muchy, które chodzą po suficie. Powtarzają te same ruchy.

Wykonują trzy klaśnięcia.

Dzieci wstają i wykonują głową ruchy przeczące.    -

Bezradnie rozkładają ręce na boki. jw.

jw.

■ i

Dzieci stoją w miejscu, naśladując ruchami rąk i krokami w miejscu chodzenie baja po ścianie.

Wykonują trzy klaśnięcia.

jw.

jw.

Tak samo jak w zwrotce pierwszej.

Dzieci chodzą w kole jedno za drugim, unosząc ręce w bok. Nogi stawiają czaple, podnosząc wysoko kolana.

Stają w miejscu i, zamiast klaskania, trzy razy poruszają rękami jak skrzydłami.

Idą po kole jak wyżej.

Stoją w miejscu i poruszają skrzydełkami jw. Tak samo jak w zwrotkach I i II.

*    *    <•    ’    . X

Dzieci stoją w miejscu. Patrząc w sufit, wskazują chodzące po nim muchy.

Trzy razy klaszczą w dłonie.

My po ziemi całe życie,    Idą po kole, trzymając się za ręce.

raz, dwa, trzy!    Przytupują w miejscu 3 razy.

Refren: O nie, nie..,    >    Tak samo jak poprzednio.

6.    Zabawa Teatralna (według pomysłu U. Smoczyńskiej-Nachtman, Muzyka dla dzieci).

Nauczyciel mówi tekst przysłowia: Kwiecień-plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata w różny sposób: wesoło, smutno, znudzonym głosem, ze strachem, z gniewem...

Dzieci starają się odgadnąć, jaki nastrój ilustruje głosem i mimiką, a następnie same próbująnaśładować nauczyciela. Należy im wyj aś-

nić, że najważniejszy nie jest tekst, ale sposób jego interpretacji.

\ ’ •

7.    Marsz po kole w parach przy piosence A czy wy tak potraficie?

i*.