96 (82)

Je się przeważnie trzy poziomy, przy czym poziom odniesienia obiera się zwykle przy fundamencie,

Punkty osnowy stabilizujemy za pomocą pali drewnianych o długości od 0,3 do 0,5 m i średnicy około 0,10 m z wbitymi gwoździami. Pomiar długości boków wykonujemy za pomocą taśmy stalowej z nakładkami. Pomiar kątów poziomych i pionowych wykonujemy teodolitem Theo 010A metodą kierunkową. Sie możemy wybrać punktów charakterystycznych na krawędzi, ponieważ komin ma kształt stożka ściętego lub walca o przekroju kołowym. Celujemy na jego tworzące dla każdego poziomu obserwacyjnego (rys. 3.12.). Wartość kierunku obliczamy dla każdego poziomu jako średnią arytmetyczną obserwowanych kierunków z lewej i z prawej strony komina.

Rys. 3.12. Sposób obserwacji obiektu o kształcie kołowym

Współrzędne punktów osnowy obliczymy z ciągu poligonowego zamkniętego. Wysokości-punktów osnowy wyznaczymy z niwelacji geometrycznej. Współrzędne punktów dla poszczególnych poziomów obserwacyjnych wyznaczymy z rozwiązania przestrzennego wcięcia w przód. Należy pamiętać również o pomiarze elementów kontrolnych (nadliczbowych) wcięcia, które pozwalają wyeliminować błędy grube pomiaru.

Po wykonaniu obliczeń według wzorów (3.1). - (3."'8) sporządzamy wykaz współrzędnych punktów oraz ich błędów średnich (tab. 3.7.)., a następnie obliczamy składowe wychylenia komina. Wyniki obliczeń zestawiono w tab. 3.8• oraz przedstawiono na wykresie (rys. 3»13.)-»