ną (spadek napięcia na lampie rzędu 15 V). Gazotrony umożliwiają prostowanie napięć rzędu kilowoltów przy prądach 0,5 -f- 3 A. Wyładowania gazowe wewnątrz lampy powodują znaczne zakłócenia w.cz., które należy usuwać za pomocą układów filtrujących w obwodach anodowych prostownika i od strony sieci zasilającej. W przypadku prostowników selenowych stosuje się zwykle szeregowe połączenie wielu płytek (pojedynczy element można włączać na napięcie co najwyżej 12-1-15 V). Najlepsze wyniki daje wykorzystanie w prostych nadajnikach i odbiornikach jako elementów prostowniczych germanowych diod warstwowych lub diod krzemowych. Płynąca stąd korzyść wyraża się w oszczędności na uzwojeniach żarzenia. Ze względu na niewielki zakres dopuszczalnej temperatury maksymalnej (około 70 °C) elementy prostownicze półprzewodnikowe należy szczególnie dobrze chłodzić. Diody krzemowe są pod tym względem bardzo wytrzymałe.
Układy prostownicze z lampami gazowanymi powinny współpracować z filtrami o wejściu indukcyjnym. Przykładem typowego prostownika w układzie dwupołówkowym z lampami próżniowymi jest układ z rys. 15-3. a z popularnymi gazotronami typu 866 A — układ z rys. 15-4.
Zmianę wartości napięcia zmiennego zasilającego układ prostowniczy
Tr c
Rys. 15-5. Układ prostowniczy o dwóch napięciach wyjściowych
uzyskuje się w układzie z transformatorem sieciowym zaopatrzonym w odczepy (rys. 15-5) lub przy szeregowym połączeniu kilku mniejszych t ransform atorów.
Zadaniem sieciowego transformatora w prostowniku jest dostarczenie odpowiednich napięć zmiennych zasilających dany układ (obwody anodowe oraz żarzenia) przez podwyższenie lub obniżenie do określonej wartości napięcia zmiennego sieci elektroenergetycznej 50 Hz. Uzwojenia stosowanych w praktyce amatorskiej transformatorów sieciowych są zwykle nawinięte na rdzeniach typu płaszczowego złożonych z blach krzemowych (zawartość krzemu do 4%) w kształcie litery E i I, bez szczeliny. Uzwojenia nawija się zwykle warstwowo na korpusie z gumoi-du lub grubego preszpanu, przy czym uzwojenie żarzenia z grubszego drutu umieszcza się na wierzchu. W przypadku większych napięć stosuje się oddzielne transformatory dla obwodów anodowych i oddzielne dla obwodu żarzenia. Cewki transformatorów wysokiego napięcia nawija się na korpusach dzielonych (sekcjonowanych); zapewnia to lepszą izolację. Uzwojenia żarzenia lamp prostowniczych, w odróżnieniu od uzwojeń żarzenia lamp układu nadawczego, wymagają szczególnie dobrej izolacji;
w stosunku do uzwojenia wysokiego napięcia i do rdzenia, powinna ona zapewnić wytrzymałość napięciową równą trzykrotnej wartości stałego napięcia wyprostowanego. Zaleca się stosowanie oddzielnego transformatora sieciowego dla obwodu prostownika zasilającego stopnie sterujące nadajnika. Stopień końcowy nadajnika najlepiej jest zasilać z osobnego prostownika z niezależnym transformatorem sieciowym. W ten bowiem sposób usuwa się wzajemny wpływ nierównomiernego obciążenia poszczególnych obwodów zasilacza występujący przy stosowaniu wspólnego transformatora sieciowego.
Zaprojektowanie transformatora sieciowego do zasilacza wymaga uprzedniego obliczenia prądów i napięć poszczególnych uzwojeń w dostosowaniu do przyjętego układu prostującego. Moc pobieraną przez układy poszczególnych rodzajów prostowania można określić na podstawie następujących zależności:
—■ dla prostowania jednokierunkowego P2 = 0,95 U212
— dla prostowania dwupołówkowego
P?. - 1,7 U2J2
— dla prostownika mostkowego
P2 = U212
Przyjmując, że sprawność transformatora i)tr — 0,85 (tablica 15-1) i uwzględniając pozostałe obwody zasilające prądu zmiennego (żarze-
Tablica 15-1
Sprawność transformatorów malej mocy ijfr ora/, zalecana indukcja w rdzeniu
Moc przenoszona przez transformator |
Sprawność Vtr |
Indukcja B |
VA |
% |
kGs |
3-5-10 |
60 -*- 70 |
5-5-6 |
10 -h 25 |
70 80 |
7 |
25 -5- 50 |
80-5-85 |
8 |
50 -5- 100 |
85 -- 90 |
10 |
powyżej 100 |
90 |
11 -5- 12 |
nie itp.), można określić moc przenoszoną przez transformator jako sumę P = 1,15 (P2 + P3 + P< + ...).
Znając wartość przeniesionej mocy można obliczyć wielkość przekroju rdzenia Qr transformatora z przybliżonego wzoru
Qż — 1,2 y p
gdzie:
Q> — w cm2, P — w VA.
Po wybraniu odpowiedniego rdzenia łatwo już jest obliczyć ilość zwojów przypadającą na jeden wolt napięcia w poszczególnych uzwojeniach, w oparciu o wzór
331