Danuta Koźmian Szczecin
CZASOPISMA UCZNIOWSKIE JAKO CENNE ŹRÓDŁO DO BADAŃ DZIEJÓW WYCHOWANIA I SZKOLNICTWA W DRUGIEJ RZECZYPOSPOLITEJ
Czasopiśmiennictwo uczniowskie okresu międzywojennego jest problemem obszernym i interesującym, a jednocześnie rzadko podejmowanym badawczo i nieco zapomnianym we współczesnej literaturze historyczno-oświatowej. Prasa uczniowska1 2 jako trwały, a zarazem odmienny od innych w swojej formie element kultury stała się w okresie międzywojennym głosem młodzieży w dyskusjach
0 problemach społecznych, kulturalnych i ideowych. Prasa ta była również łącznikiem między szkołami, wyrazem rozwoju wychowania obywatelskiego i aktywności intelektualnej młodzieży. Czasopisma uczniowskie były terenem, na którym młodzież czuła się gospodarzem, co pozwoliło jej wyrażać swoje autentyczne zdania, opinie, poglądy i sądy, a także swoje marzenia czy refleksje poprzez własną twórczość.
Prasa uczniowska okresu międzywojennego to także płaszczyzna skupiająca młode talenty naukowe, literackie i artystyczne, tworząca podstawę kształtowania się bogatych, silnych osobowości, które potrafiłyby radzić sobie w trudnych
1 złożonych warunkach ówczesnego życia. Prasa uwidacznia wizerunek młodzieży szkolnej, przez którą była tworzona, a ponadto wymownie oddaje klimat czasów, w których żyło, działało i dorastało do przyszłych ról wielu twórców rozmaitych dziedzin życia politycznego, gospodarczego i kulturalnego.
1 Prasę uczniowską literatura prasoznawcza definiuje jako „ogół gazet i czasopism adresowanych do młodych odbiorców od 14. do 25. roku życia, preferujących treści mogące zainteresować len kiąg odbiorców S;| to treści rozrywkowe, popularnonaukowe, problemowe, omawiające kwe-,iit młodzieżowe, hrśt i / zukirrui poradnictwu husn ta wydawana jest zwykle przez związki i oigiiiti.-ii' jc miód. t, /owi bądź pi/i wyspę. |idi/OWiinr instytucjo wydawnicze, polityczne, spoin /nt kulturalne i l o t klnę" (/ n. rA/o/>ei/fu witute.y o (misie.> ted I Maślanka, Wrocław 1 ‘ż7(»,
/S)