badanie8

kim sposobem podawania napięć pomiarowych, jak również wskaźnikiem równowagi układu.

Jako ilustrację praktycznego wykonania powyższego układu przytoczymy schemat ideowy urządzenia do pomiaru współczynnika wzmocnienia rys. 8-7 [2], Zasadniczymi elementami są: generator napięcia zmiennego o częstotliwości kalibrowanej (w zakresie 400 -T- 1500 Hz), PPj — lampowy wskaźnik napięcia, Y_Jt Y₂ i Y₃ — tłumiki dekadowe służące do zmiany zakresów pomiarowych, jak również do odczytania mierzonej wartości (Y_?), Tr₂ i Tr₄ — transformatory pomiarowe, C₂ — kondensator różnicowy do kompensacji pasożytniczych prądów pojemnościowych.

Pomiaru parametrów statycznych można dokonywać nie tylko za pomocą prądu zmiennego, ale i prądu stałego. W niektórych wypadkach wariant na prąd stały może dać większą czułość układu, ponieważ umożliwia zastosowanie jako wskaźnika równowagi bardzo czułego lusterkowego galwanometru oraz źródeł napięcia stałego o dużej stabilności. W tym wypadku nie występują również zniekształcenia wnoszone przez pasożytnicze pojemnościowe prądy. Jednakże przy praktycznym wykonywaniu oraz przy eksploatacji takich układów powstaje szereg trudności, które ograniczają wykorzystywanie tych układów do warunków laboratoryjnych.

8.5. METODA SKŁADOWEJ ZMIENNEJ PRĄDU ANODOWEGO

Ta metoda określenia statycznych parametrów lampy polega na pomiarze składowej zmiennej prądu anodowego, którą się uzależnia od pewnego ustalonego zmiennego napięcia działającego w obwodzie siatki sterującej lub anody.

Pomiar nachylenia charakterystyki

Według tej metody nachylenie charakterystyki określa się stosunkiem zmiennej składowej prądu anodowego do składowej zmiennej napięcia na siatce sterującej. Schemat ideowy takiego urządzenia pomiarowego przytoczono na rys. 8-8.