określana jest za pomocą różnych pośrednich metod, w zasadzie mało różniących się między sobą. A zatem metoda fotomeryczna polega na porównaniu jasności obciążającej lampy z jasnością lampy wzorcowej, wyskalowanej na prądzie stałym lub zmiennym o częstotliwości przemysłowej. Porównania jasności dokonuje się za pomocą fotokomórki (rys. 10-9).
Rys. 10-11. Układ do pomiaru mocy zmiennej metoda, kalorymetryczną
Określenia mocy można także dokonać włączając jako obciążenie opornik drutowy z dużym współczynnikiem cieplnym (rys. 10-10). Znając nagrzewanie się tego opornika możemy pośrednio znaleźć moc zmienną.
Bezwzględną metodą określenia mocy wydzielonej w obwodzie jest metoda kalorymetryczna. W tym wypadku oporność obciążenia jest umieszczona w cieczy. Z temperatury cieczy wpływającej do naczynia i wypływającej, znając jej ilość i szybkość ruchu, możemy określić moc.