tliwościach, jednakże nie wszystkie te metody będziemy stosować do pomiarów oporności wejściowej lampy elektronowej.
Najbardziej rozpowszechnione w praktyce są dwie metody: metoda linii pomiarowej oraz metoda rezonansowa.
Metoda linii pomiarowej
Oporność zespoloną można określić ze współczynnika fali sto-
_pq_Ł_ |
-1 | |
6 £ |
• i ’ | |
_J |
Rys. 12-8. Linia pomiarowa do określania oporności zespolonej i wyznaczania związanych z tym wielkości
jącej w linii i z odstępów między punktem włączenia oporności mierzonej Z oraz minimum lub maksimum napięcia w linii (odstępy d, i d2 na rys. 12-3).
Oporność mierzona włączona jest bezpośrednio do o d-bior czego końca linii, a do przeciwnego końca włączony jest generator.
Zmierzoną oporność zespoloną określa się ze wzoru:
albo
gdzie:
Z
Zo
Z
Zn
1 - jk tg
k - j tg
fc - i tg
2-d, •
2 r.d.
k — współczynnik fali stojącej,
/. — długość fali w linii.
d — odstęp między obciążeniem a pierwszym maksimum lub minimum,
Z0 — oporność falowa linii.
Linia pomiarowa pod względem konstrukcyjnym przedstawia długi odcinek linii z poosiową szczeliną, wzdłuż której porusza się
172