Bauhaus17

Gdy chodzi o materiał, to zaletą aktora jest bezpośredniość i niezależność. Sam jest swoim materiałem; jego ciało, głos, gesty, ruch. Najdoskonalszym typem aktora byłby za-razem poeta, który bezpośrednio sam tworzyłby słowa, ale dziś jest to żądanie zbyt wyidealizowane. Niegdyś był je w stanie spełnić Shakespeare², który grał, zanim zaczął pisać, a także improwizujący aktorzy commedia deWarte³. Dzisiejszy aktor buduje swoją egzystencję na słowie autora. Ale tam, gdzie milknie słowo, gdzie przemawia samo ciało, a gra aktora -jako tancerza - wystawiona jest na widok, tam jest wolny i sam dla siebie ustanawia prawa.

Materiałem autora jest słowo albo dźwięk.

Z wyjątkiem sytuacji szczególnych, kiedy sam autor jest aktorem, śpiewakiem albo muzykiem, tworzy on materiał przedstawienia przeznaczony do wykonywania lub odtwarzania na scenie czy to przez organiczny głos człowieka, czy to prze* konstrukcyjno-abstrakcyjne instrumenty. Doskonalenie tych instrumentów poszerza możliwości twórcze, podczas gdy głos ludzki jest wprawdzie ograniczonym, ale jedynym w swoim rodzaju fenomenem. Mechaniczne odtwarzanie dźwięków przy użyciu aparatów pozwala zmieniać dźwięk instrumentu i głosu ludzkiego, wzmacniać ich siłę i rozciągłość czasową.

Materiałem artysty plastyka - malarza, rzeźbiarza, architekta-jest forma i barwa.

Te odkryte przez umysł ludzki środki twórcze z powodu ich sztuczności należy określić jako abstrakcyjne, gdyż posłużenie się nimi w celu ustanowienia porządku stanowi działanie sprzeczne z naturą.

Forma objawia się poprzez wymiary wysokości, szerokości i głębokości jako linia, jako płaszczyzna i jako bryła. Zależnie od tego przyjmuje ona postać układu linii, ściany lub przestrzeni i jako taka staje się trwałą, tzn. uchwytną formą.

Nietrwałą i nieuchwytną formą jest światło, które w geometrii promieni świetlnych i sztucznych ogni działa linearnie, a jako cień tworzy formy przestrzenne.

Przy każdym zjawisku tego typu, które samo w sobie jest barwne - gdyż tylko nic jest bezbarwne - może dodatkowo pojawić się zmieniająca kolor barwa.

Podstawowe wartości barwy i formy zyskują swój wyraz w procesie architektonicznego kształtowania przestrzeni.