Materiały stosowane do budowy statków (w tym stale kadłubowe) podlegają odbiorom towarzystw klasyfikacyjnych. Odbiór stali kadłubowych obejmuje: kontrolę sposobu wytopu i uspokajania stali, kontrolę składu chemicznego i badanie cech wytrzymałościowych. Odbioru dokonuje uprawniony inspektor towarzystwa klasyfikacyjnego. Jeżeli zakład wytwórczy stali (huta lub stalownia) został uznany przez towarzystwo klasyfikacyjne za spełniający wymagania, to odbioru dokonuje kontroler zakładowy, po czym uprawniona osoba wystawia świadectwo materiałowe odnoszące się do przebadanej partii wyrobów stalowych. Ponadto w każdym module ładunkowym wyrobu ze stali (pakiecie lub wiązce) jeden element jest atestowany. Polega to na nabiciu znaku atestu składającego się z numeru wytopu, znaku zakładu oraz znaku osoby odbierającej.
Wszystkie, ważne z punktu wytrzymałości, elementy konstrukcyjne kadłuba muszą być wykonane wyłącznie ze stali atestowanej.
Poszczególne wiązania kadłuba (pasy poszycia, usztywnienia, wiązary), w zależności od ich obciążenia i wzdłużnego usytuowania w kadłubie, łączy się w grupy, zwane klasami konstrukcyjnymi, i oznacza liczbami rzymskimi od I do V; wyższa liczba oznacza większe obciążenie wiązania. Przydział wiązań kadłuba do poszczególnych klas przedstawiony jest w tabeli 4. Wiązania nie wymienione w tej tabeli zaliczane są do grupy I.
Dodatkowym parametrem warunkującym dobór kategorii stali jest grubość elementu; w decydującym stopniu wpływa ona na udarność w niskich temperaturach. Ostatecznie więc doboru kategorii stali na poszczególne elementy konstrukcji kadłuba dokonuje się na podstawie: numeru klasy konstrukcyjnej, grubości elementu i najniższej temperatury występującej w jego otoczeniu.
Tabela 5 zawiera dane niezbędne do doboru kategorii stali według przepisów PRS dla dodatnich temperatur, natomiast tabela 6 -w odniesieniu do ujemnych temperatur w otoczeniu elementu.
Tabela 4
Podział kadłuba na poszczególne klasy konstrukcyjne [3]
Rodzaj elementu konstrukcyjnego |
W środkowej części statku, na długości 0.4 L |
Poza długością 0.4 L środkowej części |
1 iiiliie pasy grodzi wzdłużnej 1'os/yeie pokładu zewnętrznego 1 Wycie burt |
II |
I |
1'iK/ycie dna wraz z poszyciem stępki 1'uszycie pokładu wytrzymałościowego poza ........... luków i mgle elementy wzdłużne powyżej pokładu u yii /ymałościowego i ititny pas grodzi wzdłużnych (miny pas w górnym bocznym zbiorniku duli zbiorniku szczytowym) IV. poszycia obłowego na statkach o długości mniejszej niż 150 m, z podwójnym linem na całej szerokości |
ni |
I |
Moniica burtowa przy pokładzie wytrzy-tiiitlościowym na statkach do 250 m długości Mmnica pokładu wytrzymałościowego na .lulkach do 250 m długości IV. poszycia pokładu przy grodziach wzdłuż-n\rh na statkach o szerokości do 70 m lizv pasy poszycia pokładu przy grodziach u/dłużnych na statkach o szerokości prze-1 i.u /ającej 70 m l'.is ubłowy poszycia na statkach z pojedynczym dnem i na statkach o długości j hi wyżej 150 m |
IV |
III II* |
Mocnica burtowa przy pokładzie wytrzy-mnlnściowym na statkach o długości powyżej •’iO III Mm nica pokładowa pokładu wytrzymałościowego na statkach o długości powyżej 250 m 1'ns/yeie pokładu wytrzymałościowego w n,nożach dużych otworów lukowych na masowcach i kontenerowcach |
V |
IV |
poza 0.6 L rejonu śródokręcia
43