niecznie staż w firmie, lecz zaufanie, jakim jest obdarzany w swojej społeczności (dzielnicy, u sąsiadów).
Pozaemocjonalny charakter lojalności występuje również w zjawisku nazwanym „klauzulą konkurencyjności”. Znany jest przypadek „casus Inaki Lo-pez” z General Motors. Dotyczy on problemów, które pojawiają się po ustaniu stosunku pracy u jednego pracodawcy.
I. Lopez przenosząc się do Volkswagena zabrał ze sobą pewne cenne projekty i koncepcje intelektualne wypracowane u pierwszego pracodawcy. Zostały one potem zastosowane u drugiego.
Klauzule konkurencyjności preferują konkretnego rodzaju lojalność. Podejmując pracę u konkurencji człowiek jest zobowiązany do lojalności przez pewien czas np., okres roku po ustaniu zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy.
Niejednokrotnie pracownik jest obowiązany do podpisania zobowiązania do respektowania interesu swego byłego pracodawcy. Pracodawca zaś do wypłacenia co najmniej połowy przeciętnego wynagrodzenia w ostatnim okresie.
W wielu firmach zachodnich jest to przestrzegane. Gdyby pracownik czerpał korzyści z poprzedniego miejsca pracy sąd może orzec zwrot wszelkich zysków pracownika na rzecz byłego pracodawcy. /
Obowiązek udowodnienia nielojalności spoczywa na pracodawcy.
Jak widać, lojalność jest kategorią emocjonalną jeśli rozpatrujemy ją jako wierność komuś, zaufanie; ale i kategorią etyczną, jeśli rozważamy przypadki transferu myśli, refleksji, spostrzeżeń, a nawet wiedzy skomasowanej w naszej świadomości. W biznesie jeden i drugi przypadek ma aspekt etyczny.
Konkluzja: przedstawiłam wizerunek etycznego menedżera, który zarówno przy zatrudnianiu, wynagradzaniu, ocenianiu, organizowaniu warunków pracy postępuje uczciwie.
Większość pozytywnych przykładów czerpaliśmy z doświadczeń firm zachodnich.
Możemy tylko mieć nadzieję, że i my będziemy mieć coraz więcej przykładów etycznych firm i etycznych menedżerów.
103