CCF20061214060

postępować uczciwie po prostu nie zapisuje się do Cechu.

W 1994 r. Prezydium Krajowej Izby Gospodarczej zaakceptowało „kodeks etyki w działalności gospodarczej”. Stał się on obowiązujący dla członków tej organizacji. Przyjęto w nim, że normy prawne powinny być uznane za priorytetowe, nie tylko dlatego, że stoi za nimi sankcja przymusu państwowego. ale także dlatego, że są one znacznie bardziej precyzyjne niż normy moralne.

Zachowania uczestników obrotu gospodarczego powinny uwzględniać szczególną rzetelność wymaganą w tym rodzaju działalności.

4.2.2

ETYKA W DZIENNIKARSTWIE

Potrzebę posiadania formalnie skonstruowanego i przyjętego kodeksu odczuwają praktycznie wszystkie grupy zawodowe. Wielu praktyków uważa, że nawet jeśli w biznesie przestrzegane są dobre obyczaje to należy je utrwalać.

W kwietniu 1995 r. Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich podpisało Kartę Etyczną Mediów. Dziennikarze, wydawcy, producenci deklarują, że w swojej pracy będą się kierować następującymi zasadami:

•    zasada prawdy - przekazywane informacje mają być zgodne z prawdą, sumienne i bez zniekształceń, relacjonujące fakty w ich właściwym kontekście a w razie rozpowszechnienia błędnej informacji, osoby niezwłocznie dokonają sprostowania.

•    zasada obiektywizmu - autor przedstawia rzeczywistość niezależnie od swoich poglądów, rzetelnie relacjonuje różne punkty widzenia.

•zasada oddzielania informacji od komentarza - wypowiedź ma umożliwiać odbiorcy odróżnienie faktów od opinii i poglądów;

•    zasada uczciwości - działanie w zgodzie z własnym sumieniem i dobrem odbiorcy, nie uleganie wpływom, nieprzekupność;

•    zasada szacunku i tolerancji - poszanowanie ludzkiej godności, praw, dóbr osobistych, prywatności, dobrego imienia;

•    zasada pierwszeństwa dobra odbiorcy -podstawowe prawa czytelników, widzów, słuchaczy są nadrzędne wobec interesów dziennikarzy, redakcji itp.

•    zasada wolności i odpowiedzialności odpowiedzialność za treść i formę przekazu oraz wynikające z nich konsekwencje.

117