go środowiska oraz odrzuceniu przez nie, osoby te znajdująnowe lokum na dworcach, wysypiskach śmieci, pod mostami itp.
4. Brak miejsc w szpitalach i zakładach opieki całkowitej dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz dla emerytów i rencistów, którzy chcieliby spędzić ostatnie lata swojego życia w domu pomocy społecznej. „Zastępczego domu rodzinnego” na starość poszukują ludzie starzy, samotni, którzy nie mająrodziny, mogącej się nimi zaopiekować, a także ci, którzy są zmuszeni do tego przez swoich najbliższych. W korzystniejszej sytuacji, zdawałoby, się są ludzie z pierwszej grupy, ponieważ zdają sobie sprawę z tego, że znalezienie miejsca w domu „pogodnej starości” jest dla nich wyjściem z trudnej sytuacji i możliwością znalezienia opieki i życzliwych ludzi, z którymi będą spędzać czas. Natomiast tragizmem życiowym są nacechowane te chwile życia ludzi starych, kiedy są poniżani, bici, maltretowani psychicznie i wypędzani z domu przez własne dzieci lub innych krewnych. Dla nich pobyt w domu pomocy społecznej jest koniecznością, nie zawsze do końca się na niego godzą, tęsknią za własnym domem, nie potrafią przystosować się do nowych warunków. Z tej grupy rekrutuje się najwięcej bezdomnych, szukających swojego miejsca na ziemi poza instytucjami, które często z braku miejsc nie są w stanie zapewnić mieszkania wszystkim potrzebującym;
5. Utrata miejsca zamieszkania zgodnie z prawem administracyjnym Od 01.04.1995 roku obowiązuje ustawa dająca możliwość eksmitowania ludzi z mieszkania w przypadku nie płacenia czynszu i powstających z tego powodu dużych zaległości. Ludzie ci stają się bezdomnymi z przymusu - nie posiadają stałego zameldowania, nie mogą wrócić do poprzedniego mieszkania. Znaczną grupę bezdomnych stanowią także te osoby, które utraciły mieszkania z powodu wyburzenia budynku, w którym dotychczas mieszkali. Proponowane im lokale zastępcze często nie spełniająwarunków sanitarno-higienicznych, umożliwiających dłuższy w nich pobyt-pokoje hotelowe, szopy, dobudówki, oficyny starych domów, klatki schodowe, piwnice, strychy na długo stają się ich „prawdziwym” domem.
Nowym problemem w Polsce są bezdomni cudzoziemcy, a przede wszystkim ci, którzy decydują się na długotrwały pobyt, wybierając przy tym żebraczo-koczownicy tryb życia. Ludzie ci zasiedlają wysypiska śmieci, a całe dnie spędzają na ulicach miast, często w sposób nachalny prosząc o jałmużnę.
Ludzie pozbawieni domu rodzinnego, który utożsamiamy także /. lokalem mieszkalnym, mogą korzystać z różnych form proponowanej im pomocy. Jej celem jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenia trudnych sytuacji życiowych oraz zaspokajanie niezbędnych potrzeb bytowych w godnych warunkach. Zgodnie z ustawą osoba bezdomna ma prawo do tymczasowego miejsca noclegowego w noclegowni, przyznania jej niezbędnego ubrania, jednego posiłku dziennie, usług opiekuńczych, umieszczenia w domu pomocy społecznej lub zakładzie opiekuńczym, pomocy finansowej w przypadku leczenia, opieki zdrowotnej otwartej i zamkniętej, leków i środków opatrunkowych, pomocy w załatwianiu spraw urzędowych, pomocy finansowej (w formie zasiłku stałego, okresowego lub celowego).
Z uwagi na częste zmiany miejsca pobytu oraz nie posiadanie przez większość bezdomnych dowodu osobistego, ważny jest zapis o możliwości udzielania świadczeń pomocy społecznej w miejscu pobytu bezdomnego, a nie koniecznie w miejscu ostatniego zameldowania -konsekwencją tego zapisu jest jednak fakt, że koszty utrzymania ludzi bezdomnych ponoszą jedynie duże gminy, te na których terenie znajdują się noclegownie.
Noclegownie dla bezdomnych organizowane są także przez organizacje pozarządowe. Największą ich ilość prowadzi Towarzystwo Pomocy im Św. Brata Alberta oraz Ruch Wychodzenia z Bezdomności Markot. Na rzecz bezdomnych działają także: Caritas, Kami-liańska Misja Pomocy Społecznej, Wspólnota Chleb Życia, Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości im. Matki Teresy z Kalkuty, /gromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim, Zgromadze-nic Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia oraz organizacje świeckie takie jak: Stowarzyszenie Pomocy Bezdomnym, Patronackie Stowarzyszenie Penitencjarne PATRONAT, Stowarzyszenie Otwarte Drzwi, Polski Komitet Pomocy Społecznej, Polski Czerwony Krzyż, Fundacja
87