CCF20080703004

11

Mięsień zasłaniacz wewnętrzny (musculus obturator intermis) przyczepia się do wewnętrznej powierzchni błony zasłonowej i brzegów kości miednicznej w otoczeniu otworu zasłonowego. Mięsień przechodzi przez otwór kulszowy mniejszy, a następnie jego ścięgno, biegnąc pomiędzy dwoma mięśniami bliźniaczymi, kończy się w dole krętarzowym kości udowej.

Na poziomie kresy granicznej powięź poprzeczna brzucha (Jascia transy ersalis) przechodzi z przednio-bocznej ściany jamy brzusznej ku dołowi na ściany miednicy mniejszej i zmienia nazwę na powięź miednicy (fascia pelvis). Mniej więcej także na poziomie kresy granicznej powięź ta dzieli się na powięź ścienną miednicy (fascia pelvis parietaliś) i powięź trzewną miednicy (fascia peluis yisceialis).

Powierzchnia wewnętrzna kości, mięsień gruszkowaty i zasianiacz wewnętrzny są pokryte powięzią ścienną miednicy (fascia pelvis parietaliś). Powięź zasłonowa (fascia obturatoria), pokrywąjąca mięsień zasianiacz wewnętrzny od strony przyśrodkowej, jest bezpośrednim przedłużeniem powięzi poprzecznej i zrasta się z powięzią ścienną miednicy, sięgając w dół do łuku ścięgnistego mięśnia dźwigacza odbytu (arcus tendineus musculi leuatoris ani). Tworzy ona ścianę boczną tzw. dołu kulszowo-odbytowego (fossa ischioanalis). Powięź zasłonowa łączy się z wyrostkiem sierpowatym więzadła krzyżowo-guzowego i rozdwąjąjąc się, wytwarza kanał sromowy (canalis pudendalis). Wspomniany łuk ścięgnisty jest to zgrubiałe pasmo powięzi zasłonowej rozpięte między gałęzią dolną kości łonowej i kolcem kulszowym. Łuk ten stanowi miejsce przyczepu początkowego większości włókien mięśnia dźwigacza odbytu i jest granicą między powięzią ścienną miednicy a powięzią przepony miednicy.

Ryc. 1. Przekrój strzałkowy miednicy. Mięśnie miednicy - według Corninga