CCF20081202054

ważyć 10 g lub odmierzyć 10 cm³ i przenieść do 90 cm³ jałowy płynu Ringera. Zawartość naczynia należy wymieszać, otrzymali w ten sposób rozcieńczenie 1:10 (10^_1 albo 0,1). Następnie jnłnw pipetą pobiera się 1 cm³ rozcieńczenia 1:10 i przenosi się jo >1 9 cm³ płynu Ringera. Po wymieszaniu otrzymuje się rozcieńc/iin 1: 100 (10 ~² albo 0,01), z którego przygotowuje się kolejno naslęi¹" aż do otrzymania żądanego rozcieńczenia. Przygotowane rozdań czenia należy posiewać na odpowiednie pożywki w czasie nie dluł szym niż 15 min. po ich sporządzeniu.

* 7.5. Zasada oznaczania ogólnej liczby drobnoustrojów metodą płytkową

Metoda płytkowa jest jedną z najstarszych metod hodowaniu drobnoustrojów. Została ona wprowadzona przez R. K o c h a i jon! obecnie powszechnie stosowana w badaniach ilościowych i jako/i ciowych. Metodą tą oznacza się wyłącznie komórki żywe.

Technika badań ilościowych metodą płytkową (rys. 65) polega tm posiewie do jałowych płytek Petriego określonej ilości badanego materiału (najczęściej po 1 cm³ z kolejnych rozcieńczeń) i zalania odpowiednią pożywką. Zawartość płytek miesza się dokładnie i po zostawia w spokoju aż do zestalenia pożywki. Następnie płytki z po

1cm

icm

1cm

Rozcieńczenia 10'¹    10'²

Rys. 65. Schemat posiewów na płytki Petriego oraz wzrost kolo nii na płytkach z posiewami różnie rozcieńczonego materiału

iwami umieszcza się dnem do góry w cieplarce i po określonym ./asie hodowli oblicza się liczbę kolonii wyrosłych na pożywce.

W metodzie płytkowej zakłada się, że każda kolonia powstaje ■I |ednej komórki i że każda żywa komórka jest w stanie rozmnożyć llę i utworzyć kolonię. Założenia te nie zawsze są w pełni słuszne, Lmieważ po pierwsze - w każdym środowisku występują skupiska liomórek dające tylko jedną kolonię, a po drugie - nie dla wszystkich drobnoustrojów skład pożywki i warunki hodowli są odpowiednie.

W związku z tym metoda płytkowa jest metodą porównawczą, za pomocą której określa się liczbę żywych komórek drobnoustrojów w określonych warunkach hodowli.

Do określenia ogólnej liczby drobnoustrojów stosuje się najczęściej agar odżywczy, agar odżywczy z glukozą lub agar odżywczy i, mlekiem i glukozą. Hodowlę prowadzi się zwykle w temperaturze jlO”C w czasie 72 h. W tych warunkach na pożywce rosną głównie Idrobnoustroje mezofilne tlenowe.

Do obliczania wyników wybiera się tylko te płytki, na których liczba wyrosłych kolonii mieści się w granicach od 30 do 300. Liczbę kolonii należy następnie pomnożyć przez rozcieńczenie badanej próbki otrzymując ogólną liczbę drobnoustrojów w 1 g lub 1 cm³ badanego materiału.

7.6. Zasada oznaczania miana coli metodą wskaźnikową

Oznaczanie miana coli jest badaniem jakościowym. Celem tych badań jest wykrycie obecności bakterii z grupy pałeczki okręż-nicy (Escherichia coli), co wskazuje na zanieczyszczenie kałowe produktu. Są to wprawdzie przeważnie bakterie nieszkodliwe dla zdrowia, ale ich obecność pozwala podejrzewać, że mogą być również obecne w badanym produkcie bakterie chorobotwórcze przewodu pokarmowego, wywołujące takie choroby jak: dur brzuszny, czerwonkę i inne.

Z punktu widzenia higieniczno-sanitarnego samo stwierdzenie obecności bakterii z grupy pałeczki okrężnicy nie jest wystarczające. Trzeba je określić również ilościowo. W tym celu stosuje się pojęcie miana coli.

125