CCF20081203026

je kół walni skośnym: cierunkowe, — z roz-5m dwukie-jednolitym zębami hi-

Zależności między modułami oraz podziałkami normalnymi i czołowymi

są następujące:
P cos /?	(11.57)
m ^mt= p cos/?	(11.58)

warunek:

iami stonkowych

skośnych stopadłej ęba. Kąt ichyle-ałeżności płaszczy-tki skoś-

skośnych ści i wydały koła ^odstawę skośnych a w pła-rzystując osowane licowych

i narzę-3ne pod )ła. Wy-'rzekroju :ie same, ych, za-malnego lie zmie-

e w pła-ołowy

(11.62)

Rys. 11.19. Budowa koła zastępczego dla kół walcowych skośnych

W płaszczyźnie czołowej zwiększa się moduł, podziałka, a także grubość zęba i szerokość wrębu, natomiast wysokość zęba — niezależna od kąta /? — nie ulega zmianie.

Liczbę zębów w kołach skośnych określa się w płaszczyźnie czołowej, stąd średnicę podziałową oblicza się według wzoru

d ⁼ m, ■ z — — —■    (11.59)

cos/?

Jak już podano, wysokości zębów (wykonywanych tymi samymi narzędziami) nie ulegają zmianie, wobec czego średnice wierzchołków i podstaw oblicza się ze wzorów:

d_a = d + 2h_a = —~-z + 2m = m(—^Z— + 2^    (11.60)

cos/?    \cos/? /

d_f = d — 2h_r - —^m -z — 2,5m = mi—^Z—~ — 2,5 ]    (11.61)

^{J    1} cos/?    \cos/? J

Odległość osi kół walcowych skośnych wynosi a = 0,5(z_ł+z₂)-m_t = 0,5(zj+ z₂)-——

COS P

Moduł czołowy m_t zależy od modułu normalnego m i kąta /?, przybiera więc dowolne wartości, nie podlegające normalizacji. Wymiary średnic obliczone z wzorów 11.59-^-61 podaje się najczęściej z dokładnością do 0,1 mm.

Przed rozpoczęciem obliczeń uzębień kół walcowych skośnych, związanych z przesunięciem zarysu oraz wytrzymałością zębów, należy rozpatrzeć różnice w kształcie zębów skośnych — w porównaniu z zębami prostymi.

Współpracę kół o zębach skośnych rozpatruje się w przekroju normalnym, ponieważ w tym przekroju otrzymuje się

19* 291