CCF20081206031

7.    Wypis/ zalety i wady, jakie pociąga za sob;| szeroki styl generalizowania.

8.    Używając kategorii z pytania 4, zastanów się, jakie style poznawcze st| najbardziej przydatne w uczeniu się przedmiotu, który Cię najbardziej interesuje?

9.    Zastanów się, kto w znanej Ci klasie jest najbardziej a kto najmniej pomysłowy?

10.    Czy znasz kogoś, kto stosuje kinestetyczną strategię uczenia się - czy można coś zrobić, by ntógl się uczyć, a nie przeszkadzać innym?

11.    Przypomnij sobie ostatnia sytuację, w której raziła Cię nieporadność umysłowa jakiegoś dziecka. Używając wiedzy z rozdziału 5, spróbuj zanalizować jego sposoby myślenia.

Literatura

Dryll E., Interakcja wychowawcza. Wydawnictwo Instytut Psychologii PAN. Warszawa 2001.

Dyrda G., Syndrom nieadekwatnych osiągnięć jako niepowodzenie szkolne uczniów zdolnych. Impuls, Kraków 2000,

Galloway C., Psychologia uczenia Sie i nauczania. PWN. t. I, 2. Warszawa 1989.

Matczak A.. Style poznawcze. PWN. Warszawa 1982.

Tyszkowa M., Zachowanie sie dzieci szkolnych ir sytuacjach trudnych. PWN, Warszawa 1976.

Rozdział 6. Społeczne uwarunkowania właściwości psychiki

1.    Pomyśl o trzech znanych Ci uczniach i spróbuj ocenić, na jakim znajdują się poziomie rozwoju moralnego.

2.    Pomyśl o uczniu, który ma bardzo dobrą (za dobrą?) samoocenę i o uczniu z bardzo niską samooceną. Wypisz w punktach różnice w ich zachowaniu.

3.    Przypomnij sobie czasy, gdy byłeś uczniem. Co budziło w Tobie lęk?

4.    Jak Ci się wydaje, jakie Twoje zachowania mogą czy mogłyby wywoływać lęk uczniów?

5.    Czy uważasz, że są sytuacje, w których wzbudzanie lęku i postraszenie ucznia jest potrzebne i korzystne wychowawczo? Jeśli tak, to jakie?

6.    Opisz przypadek ucznia z bardzo niską samooceną - zaproponuj działania, które mogłyby wpłynąć na poprawę jego samooceny.

7.    Czy masz wrażenie, że znana Ci sz.kola pomaga młodym ludziom realizować „zadania rozwojowe" przedstawione przez Havighurst'a (w rozdziale 6.2)?

8.    Przeczytaj podany niżej fragment:

Holt opowiada o chłopcu, który w trakcie gry w piłkę często sam wywracał się i padał na ziemię. Zauważono, iż chłopiec boi się. że inni silniejsi mogą go przewrócić, boi się okazać strach i boi się ośmieszenia gdyby powiedział, że nic chce uczestniczyć w grze. Upadek daje mu ulgę na kilka sekund. Przykład ten ilustruje zjawisko o szerszym charakterze Mechanizm tego zachowania jest następujący - popełnienie błędu daje ulgę, bo nie trzeba się wtedy martwić o to, że pewnie popełni się błąd

Dziecko, dla którego popełnienie błędu jest bolesne, znajduje się więc w stanie wielkiego napięcia, gdy coś robi poprawnie. Woli popełnić błąd. niż oczekiwać błędu. Tego rodzaju „ucieczka przez upadek" może na dalszą metę dawać jeszcze inne korzyści. Uczeń może wyrobić sobie stalą strategię eksponowania słabości i niekompetencji. Za taką strategią kryje się następujące rozumowanie: „Jeśli nauczyciele wiedzą, że nic nie możesz zrobić, to nie będą się niczego po Tobie spodziewali i nie będą Cię potępiali za to, że nie umiesz zrobić tego. co każą". W wyniku takiego rozumowania tworzy się postawa całkowitego odrzucenia obowiązków. „Jest to czysta korzyść niekompetencji (...) Gdy jesteś nastawiony na niepowodzenie, nie możesz się rozczarować” (Holt, 1970, s. 69).

Czy znane są Ci osoby, które zachowują się podobnie? Co uczyniłbyś. by skłonić kogoś do porzucenia takiej strategii?

9. Przeczytaj dokładnie pogląd Holta zamykający podrozdział o lęku. Czy zgadzasz się z tym stanowiskiem? Jeśli nie - jaki jest Twój pogląd?

Literatura

Janowski A„ Poznawanie uczniów. Wyd. 4, WSiP, Warszawa 1991. Klimowicz G„ Przeciwko bezradnej samotności. Nasza Księgarnia, Warszawa 1989.

Nicbrzydowski L., Psychologia wychowawcza - samoświadomość, aktywność, stosunki interpersonalne. PWN, Warszawa 1989.

Rozdział 7. Klasa szkolna jako grupa społeczna

1.    Przypomnij sobie, czy w szkole średniej, do której uczęszczałeś jako uczeń, obowiązywały jakieś normy zdecydowanie antyszkolne. Jakie to były normy?

2.    W klasie, którą dobrze znasz, przeprowadź badanie socjomctryczne dla wykrycia osób najbardziej popularnych i. osób odsuniętych na margines. Zanim opracujesz wyniki, postaraj się je przewidzieć, posługując się swoją ogólną wiedzą o klasie. Porównaj wyniki przewidywane z rzeczywistymi.

3.    Zrób charakterystykę osób najbardziej popularnych - jeśli inni mają ochotę wzorować się na nich, to czego możesz się spodziewać w przyszłości?

4.    Powiedziano Ci, że uczniowie klasy, której jesteś wychowawcą, prawdopodobnie używają narkotyków w czasie pryyzatnych spotkań. Nie wiesz, jak wiarygodne jest źródło informacji. Czy coś zrobisz w tej sprawie? Jeśli tak, to co?

5.    Dwóch uczniów z klasy należy do pozaszkolnej, nieformalnej ale bar dzo zżytej „paczki" deskorolkowców. Zastanów się, jakie są korzyści, a jakie minusy płynące z należenia do tego rodzaju grupy.

6.    Masz wrażenie, że jeden z uczniów, skądinąd rozsądny i pracowity, ale nieśmiały, jest wyszydzany, wyśmiewany i traktowany przez resztę klasy jak „kozioł ofiarny". Czy można coś zrobić by mu pomóc? Jeśli tak, to co?